Beni Irmak Boylarına Götür Anne
Turgay GönençBeni Irmak Boylarına Götür Anne Sözleri ve Alıntıları
Beni Irmak Boylarına Götür Anne sözleri ve alıntılarını, Beni Irmak Boylarına Götür Anne kitap alıntılarını, Beni Irmak Boylarına Götür Anne en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Muvaffak olamayan bir kitap, bir tablo ya da müzik, zamanla kaybolurken, kötü bir yapı iri cüssesiyle yerinde kalmakta ve etrafına kötü tesirler icra etmektedir. İnsanların böyle yapıların içinde yaşamak ve onu her gün görmek mecburiyetinde olduklarını düşünürsek, mimarların ve yapı sahiplerinin mesuliyetlerini bir miktar anlamış oluruz. "
Sayfa 34
Ehrenburg, işbirlikçi Fransız burjuva kesimini anlatırken :"Hiçbirinde yaşama sevinci gözlenmiyordu. Ama tümü ölümden korkuyordu," diyordu.
Sayfa 33
Çocukluktan koparak büyünülmez kanımca, irileşilebilir ancak. Gerçek anlamda büyümenin içinde, her zaman 'çocukça' nın gizemli gücü vardır çünkü.
Sayfa 50
"Neden çekip gitmiyoruz kıyılara?"
Andrey Voznezensky
Tam isabet!
"İnançlarımız, onlar uğruna verdiğimiz kavga! Biz ayrımına varamadan, inancın yerini alıyordu kavga. Araç, amaca dönüşmüştü bir bakıma. Gencecik insanlarda yaşama hakkını ölüm hakkına dönüştürebiliyordu bu durum. Sanki salt kavga için yaşayan; ama ne uğruna kavga ettiklerini unutan insanların kaosuna çekilmek istenen bir toplum oluşuyordu usuldan. Yaşamın yerini umutsuzluğun, beklenmedik ve saçma ölümlerin aldığı çılgın, belleksiz toplumlar."
Sayfa 138 - Can
Yaşlılık ve ölüm kavramları ne denli iç içeyse, çocuk ve intihar kavramları o denli aykırıdır. Çocukta intihar düşüncesi yoktur. Çocuk ve intihar bir araya gelmişse, geniş boyutlu araştırılması, tartışılması, sorumlularının bulunması gereken trajik bir olaydır bu. Nedenlerine inilmedikçe, toplumsal bir suç olarak, aykırı bir olay olarak o toplumu aşağılayacaktır.
Sayfa 58
Güz, ölülerini bırakan kuşlar
Yer kalmadı acıya ülkemizde
Edip Cansever
Sayfa 26
Sanat bize boyun eğmemeyi öğretmiştir çünkü. Boyun eğmek, yozlaşmış bir düzenle özdeşleşmektir sonuçta.
Sayfa 41
Kent dışlarına, bisikletimle yol aldığımda yaşayabiliyorum ancak mevsimleri.
Sayfa 24
Mutfak pencereme dayanan bir limon dalı. Yediveren bir limon ağacının tomurcuktan çiçeğe, küçük ve olgun limonlarla yüklü dalı, Pirandello'nun gülümseyişini yayıyor yüzüme. Mutfak balkonundan bahçeye baktığımda, kuru kayısı dallarının doyumsuz güzellikte çiçeklendiğini görüyorum. Yaşam yinelenmiyor, yaşam tazeleniyor. Artık yalnızca o küçükleri arayacağım : Büyüğü içinde gizleyen küçükleri.
Sayfa 36