İnsan, kibri ve inadı yüzünden inkişafını, gelişmesini kendi elleriyle durdurur. Eksik yanlarını hissettikçe aczini, kofluğunu sezdirmemek uğruna üstesinden gelemediği arzularına, kendi bünyesinde bile cevap veremediği için sıkıntıya düşer...
Okunmamış, kütüphanenin raflarında unutulmuşluğa terk edilmiş, tozlu bir kitap kadar şanssız ve yalnızım...
Hırpalanmış, itilmiş, hayata küskün, ilgi bekleyen bir yüreğim var...