Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiEn Eski Beyaz Geceler Gönderileri
En Eski Beyaz Geceler kitaplarını, en eski Beyaz Geceler sözleri ve alıntılarını, en eski Beyaz Geceler yazarlarını, en eski Beyaz Geceler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mutsuzken, başkalarının mutsuzluğunu daha güçlü hissederiz; duygu parçalanmaz, yoğunlaşır...
Sayfa 72
İnanır mısınız, daha hiçbir kadınla tanışmadım. Evet, hiçbir
kadınla... Bir gün gelip bir kadın tanıyacağımı kurar dururum
hep. Bu biçimde kaç kez aşık olduğumu bilir misiniz?
- Nasıl olur? Kime?
- Hiç kimseye... idealimdeki kadına, düşümde gördüğüm
yüzlere...
"Ufacık odasında sessizlik hüküm sürmektedir; yalnızlık, uyuşukluk hayal gücünü okşar. Mutfakta kahve pişiren ihtiyar Matriyona'nın cezvesindeki su gibi hayaller de yavaş yavaş kaynaşmaya, harekete geçmeye başlar."
Ne ki, bütün hayaller bir gün biter ve gerçeğin soğuk yüzüyle tanışırız. Hayaller içinde geçirilen gecelerden sonra ayılmanın, gerçek dünyaya dönmenin ne kadar korkunç olduğunu bilemezsiniz. Evet, bir de çevrenize bakarsınız ki, insanlar delicesine akan hayat seli içerisinde yaşayıp gidiyorlar.
Şimdi gene odalar boş, ben gene yalnızım.
Bakın, saatin sarkacı vurup duruyor. Bundan başka bir iş
yapmaz o; acıma, üzüntü de duymaz. Evde kimsecikler yok, işte
asıl felaket burada!
Güneşin evrene can verdiğini söylerler. Güneş gökyüzüne yükselsin de görün bakalım, o bir ölü değil mi? Her şey ölü, her yerde ölüler var. İnsanlar yeryüzünde yalnız, çevrelerinde ölüm sessizliği; bizim dünyamız bu işte... "İnsanlar, birbirinizi seviniz!" Bunu kim söylemiş, kim bize böyle bir vasiyet bırakmış? Saatin sarkacı habire vuruyor, duygusuz, soğuk soğuk...
Sevinç ve mutluluk insanı ne kadar güzelleştiriyor! Kalbi aşkla dolu olan adam istiyor ki bu aşkını başkalarının da kalbine döksün, herkes de kendisi gibi şen kahkahalarla gülsün, eğlensin ve böyle bir insanın mutluluğu da gerçekten bulaşıcı oluyor!
Sayfa 49
Her şeyi tersinden gören gözlerinde sizinle ben tembel, uyuşuk, bezgin bir yaşam sürmekteyizdir, ona göre hepimiz alın yazımıza küskün, yaşamayı yük sayan insanlarız.