Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiSözler ve Alıntılar
Dostoyevski okumak beni her zaman hiç bilmediğim bir dili anlayarak okuyor hiç tatmadığım bir hissi hissettiriyor ve hiç gitmediğim bir mekana gitmiş gibi hissettiriyor.
Yazarın bıktıran karamsarlığının çok kısa sürede kendisini okutan ve merak ettiren bir çehreye bürünmesi Dostoyevski’yi ana sevme sebebim. Çünkü kişisel olarak bu tarz yazarları çok okumamışken Dostoyevski’yle alıştım bu abartılı buhran hallerini, abartılı tepkileri okumaya ve anlamaya.
Kitapta hayal kurmaktan kendi dünyasını yaşamayı unutmuş 26 yaşındaki tipik bir Dostoyevski ana karakteri görüyoruz. Bu karakter kendinin çoğu yönünden tam zıttı bir kadınla karşılaşıyor ve ona ümitsizce aşık oluyor.
Geceler her zaman karanlık olmasına rağmen kitabın adının ‘Beyaz Geceler’ olması da iki karakterimizin de neler yaşamış olurlarsa olsunlar benliklerindeki saflığı ve naifliği temsil ediyor benim gözümde.
Kitap bir çırpıda bitiyor, kesinlikle okunması gereken bir klasik.
Ne de olsa hayaller de yaşatılmak ister.
Sayfa 39Kitabı okudu
"... bazen böyle hüzünlü anlar beni yakalıyor... Çünkü o anlarda hiçbir zaman gerçek bir hayatım olmayacakmış gibi geliyor bana, çünkü her türlü ahengi , şimdiki ve gerçekteki tüm sezgimi artık yitirdiğimi sanıyorum. "
Sonra yine kendine soruyorsun: Bunca yıl ne yaptın?
Sayfa 42Kitabı okudu
Başını sallayarak şunu diyorsun: Yıllar ne çabuk geçiyor! Sonra yine kendine soruyorsun: Bunca yıl ne yaptın? En iyi vakitlerini nereye gömdün? Yaşadın mı, Yaşamadın mı? Bak, diye konuşuyorsun kendinle, baksana dünya, soğuyor. Birkaç yıl daha geçecek, o yılların ardından kasvetli yalnızlık gelecek, bastonlu, titrek yaşlılık gelecek, onların ardında da hüzün ve bezginlik. Hayal dünyan solacak, donakalacak, düşlerin ağaçların sararmış yaprakları misali sararacak ve dökülecekler. Zira tek başına, hepten yalnız kalmak, hatta üzülecek bir şey olmaması ne kadar hüzün verici, hiçlik, tam bir hiçlik... Bu yüzden kaybettiğin her şey, her şey bir hiçtir, aptalcadır, sıfırdır, var olan sadece hayaldir.!
Sayfa 42Kitabı okudu