Bilgeliğin Yedi Sütunu
T. E. LawrenceSözler ve Alıntılar
Kitap, tarafsızmış gibi görünme niyetinde değildir.
Kendisini yabancıların kullanımına sunan bir kişi, ruhunu vahşi bir efendi ile değiş tokuş ederek bir hayvan gibi yaşamaya başlar.
Samilerin görüş perdesinde ara tonlar yoktu. Onlar, dünyayı her zaman dış hatlarıyla gören, temel renklerin yâ da daha doğrusu siyah ile beyazın egemen olduğu bir halktı.
Bir çöl sakini, inancından dolayı saygınlık kazanamaz.
İşte öyle bir duygu bu.
“Ne yaptığımı merak mı ediyorsun? Doğrusunu istersen, ben de öyle. Görünüşe bakılırsa güneş doğuyor, güneş ışıyor, akşamlar birbirini izliyor ve uykuya dalıyorum. Ne yapmıştım, ne yapıyorum, ne yapacağım. Bütün bunlar aklımı karıştırıyor ve beni hayrete düşürüyor. Hiç, yaprak olup güz vakti ağacından düşüp de büsbütün aklın karıştı mı?”
Sıradan insan kölelerin zihniyeti berbattır onlar dünyayı kaybetmişlerdir.
Ellerimiz hep kanlıydı, bize yetki verilmişti. Yaralama veya öldürme, geçici acılar gibi görünüyordu. Bizimle yaşam, o kadar kısa ve sancılıydı ki? Yaşamın kederi öylesine büyüktü ki, cezalandırmanın acısı merhametsiz olmak zorundaydı ...