Bîna Petêxan Ji Hêsirên Min Tê
Rênas JiyanSözler ve Alıntılar
HELEBÇE
Min didîtim, li devê jinekê da qêrîna wê bûbû zinar. Min didîtim, lingên xortekî li ser xakê bûbûn bizmar. Min didîtim, komek zarok le ser rêgey bi yariya xwe yî dawî delîstin. "Bêhna sêvan" ji wan dihat. Wê înê, mangî adar, salî 1988, jehr li navçeyî ême bûbû behr...
"Divê zarok ji daristan û xwezayê neqetin, xweza mamosta herî serkeftî ye. Li dibistanan zarok perwerde nabin, fêrî xirabîyê dibin. Perwerdehî baş e, lê dibistan û civak malikê li zarokan xera dike..." Ma bi tenê fêrî xerabiyê dibin? Fêrî koletîyê jî dibin, koletîyê!
Zaroktî bi xwedê re hevaltî ye.
Bûbû mîna Feqîyekî ku hemû Teyrên wî ew terk kiribe: Ew niha "Feqiyê Terkan" bû.
Kevir miribûn, xanî miribûn, baran miribûn, dem miribû, av miribû, mirin miribû... Bo çi ez jî nemiribûm, bo çi?!