Yusuf bey, bir yayınevinde çevirmen olarak çalışmaktadır. Eşi Asya, çocukları Kerem, Sare, anne ve babası ile yaşamaktadır. Babasının rahatsızlığı sonucu, kardeşleri, babalarını huzurevine yerleştirmek isterler. Babasının köyü özlediğini ve oraya dönerse iyileşebileceğini düşünen Yusuf bey' in, köye dönüş yolunda ve köyde yaşadıklarını; birbirlerine daha sıkı bağlarla bağlandıklarını keyifle okudum.
️Aynı evin içinde birbirimizin çizgilerine basmadan yürürüz. Elbet bu emek gerektiriyor, çokça da sabır...
️Karanlığı ışık aydınlatmaz, feneri tutan aydınlatır.
️"İyi bir kitabın hastalığı iyileştiren ilaç kadar tesirli olduğunu düşünüyorum. İyi bir dostun en dar zamanda kapını çalması kadar kurtarıcı..."
️Tutunduğumuz en sağlam dal, hüzündür.
️Her şeye sahipken hiçbir şeyleri yokmuş gibiydiler.
️Evrende, bütün güzel sözler söylenmiş olabilir ama bütün güzel duygular yaşanmış olamaz. Çünkü, kalpleri ancak O bilir.
Dostlarımın dediği gibi;
Dur ve nefes al.
Bir adım bir nefes,
Bu sabah uyandıysanız...
Durun;
Ve nefes alın.
️Bazen durup nefes almak iyi gelir. Bazen yola koyulmak gerekir. Çözüm ise kendimizi tanımaktır. Tanıdıkça zayıf yanlarımızı, korumaya çalışırız içinde canı olanı; tanıdıkça dengeyi ve terazinin titizliğini de anlarız. Unutmayın ki, tanıdık yollarda kaybolmayız.