Kıyamıyorum Ali Teoman'ın kitaplarını okumaya. Devamı, yenisi gelmeyecek çünkü Bu, okuduğum 2. kitabı. Diğerlerini zor zamanlara, hiçbir kitabı sevemediğim günlere saklıyorum.
.
"Bir Garip Cindi Zümrüdüanka ", adı ile çeldi gönlümü önce. Ve kapağı tabii ne yazık ki çok çabuk okudum, bir çırpıda bitiverdi.
.
Aslında Zmayli 'nin yazıp şişenin içinde Haliç'e bıraktığı uzun bir mektup bu kitap. Aşk romanı gibi başlayıp intikamın ateşi ile el yakan bir kitap.
.
İsmail ve Hamza ; aynı gün aynı hastanede doğan, aynı okullara giden ve ayrılmamak için birlikte sınıfta kalan iri kıyım mahalle gençleri... Bir de aralarına sonradan katılan Mürüvvet.
.
İstanbul'un boğaz semtlerinde geçen çocukluklarının ardından İsmail ve Hamza'nın askere gidişiyle ayrılan yolları yıllar sonra tekrar birleşir. Roller farklı, yaşananlar acımasız, hedef intikam , yöntem ise kanlıdır. Fonda 90'ların derin devlet ve yasa dışı sol örgüt çatışmaları...
.
İncecik, konusu aleladi gibi görünse de argo ağırlıklı dili, unutulmaya yüz tutmuş kelimeleri, akıcılığı ve ilk yarıdan sonra artan temposuyla keyifli bir okuma süreci yaşatıyor. Okuduğum en iyi monologlardan biriydi diyebilirim. Tek sorun Ali Teoman'ın bir kitabının daha okundu olarak işaretlenmesi
.
Sevgi ile tavsiye ederim özellikle Ali Teoman'ı hiç tanımayanlara... Dilin zorlanmasını sevenlere, argodan ve küfürden rahatsız olmayanlara...
