...
İçimdeki her şey pes ettiğinde bile kıpırdanmaya devam ediyordu. Umut değildi, tırmanmıyor, artmıyor, daha çok pençelerini saplıyor, beni sürüklüyor, durmamı engelliyordu. Sonunda bu sebebi kelimelere döktüğümde, ne kadar basit bir şey olduğunu görmüştüm. Açlığım, yaşama arzusundan başka bir şey değildi.~
Sayfa 180 - ARTEMİS YAYINLARI.