En Eski Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu kadar kuzeyde, tüm hücrelerinizde nefreti hissettiğiniz birinde güneyin sıcaklığını bulmak mümkün müdür? Nefret sevgiye dönüşebilir mi ya da aynı toprağın insanı olmak, aynı dili konuşmak silebilir mi kalplerden nefreti?
Kitapta ihtilal yıllarında öğrenciyken hapse atılan ve daha sonra İsveç'e siyasi mülteci olarak sığınmak zorunda kalan Sami'nin yıllar sonra İsveç'te bir hastanede yatmakta olan ve Sami için kişisel önemi olan dönemin bakanlarından biriyle karşılaşması sonucu Sami'nin intikamla vicdanı arasında ki gel gitleri anlatılıyor. Yıllarca köpek gibi yaşadım artık bir kedi gibi yaşayacağım diye kendini anlatmaya başlayan Sami'nin neden böyle bir düşünce içine girdiğine de çözüm kısmında hak vereceksiniz. Bunun yanı sıra İsveç'e Türkiye ve dünyanın başka yerlerinden gelip sığınan mültecilerin ortak hayatlarına ve kaderlerine de değinilmiş. Kitapta iki tane final var, birincisi Sami gibi mülteci olan yazar arkadaşının anlattığı ve öyle sonlanmasını istediği final, diğeri de Sami'nin yazdığı final. Son satırdan da anlaşılacağı gibi kitap hem yazarın ağzından hem de ara ara Sami'nin ağzından anlatılıyor. Olayların döngüsünün çok ve gereksiz yere uzatılmadığı, ruh çözülmelerinin abartılmadığı, okurken sıkmayan, güzel lezzetli bir roman okunması tavsiyemdir.
12 Mart darbesi ve bunun sonuçları anlatılan kitapta bu darbeden sonra siyasetle uzaktan yakından ilgisi olmayan bir gencin yaşadıklarını ve darbe döneminde görev yapan eski bir bakanının gözünden değerlendiriliyor. Hikayenin diğer bir kısmında da batılı bir ülkede siyasi göçmen olarak verilen var olma mücadelesi anlatılıyor.Bu arada İsveç i de yakından tanıyoruz.Herkesin kendinden bir parça bulabileceği kitap oldukça sürükleyici bir tarzda yazılmıştı.
Zülfü Livaneli'ye bir kere daha hayran oldum.12 Eylül döneminde kendisine büyük acılar çektirmiş bakanla yolları kesişen Sami'nin intikam mi affetmek mi ikilemini çok başarılı işlemiş. Olayları hem 3. kişi hem de 1. kişi ağzından anlatması da kitaba olan ilgimi arttırdı.
Kitap; Victor Hugo'dan bir alıntıyla başlıyor; ''Yanardağlar taşları, ihtilaller de insanları fırlatır.'' Keskin, tarifi mümkün olmayan acılar, savrulan hayatlar, suya sabuna dokunmak istemeyenlerin yerine elini taşın altına sokma yürekliliğini gösteren cesur insanlar ve kaybettikleri.. Kesinlikle tadı damağınız da kalacak!
Kitap Victor Hugo nun "yanardağlar taşları, ihtilallerde insanları fırlatır" cümlesi ile başlıyor. Yazar İhtilal döneminde siyasi bir hareket ile uzaktan yakından ilgisi olmayan arkadaşının yaşadıklarını duyunca, 70 li yıllarda bu kitabı yazmaya karar veriyor.. Yazarın izlenimleri ve Kitabın kahramanının ağzından dinlediğimiz farklı bir tarzı olan bir kitap. Ben bu tarzı çok beğendiğimi söyleyebilirim. Zaman zaman yaza ile kahramanın sempatik atışmaları da tebessüm ettiriyor. Yaşanılan olaylar öyle üzüntü verici ki kitaptan etkilenmemek mümkün değil.. Kitap bize dönemin İsveç'i ve oradaki mülteciler hakkında da fikirler veriyor.. Bana göre kitabın en can alıcı noktası da kime üzüleceğinizi bilemiyor olmanız ve seçim yapmanız gereken bir yer geldiğinde kararsız kalmanız.
Zülfü Livaneli'nin okuduğum üçüncü kitabı.
Okuduğum kitaplarının ortak noktası bir haksızlık, yanlışlık, olmaması gereken, insanlık dışı ama olan olaylar üzerine kurulmuş olması. Bundan mıdır bilmem üç kitabı da beni çok etkiledi.
Bu kitabında biraz mülteciler, biraz ruh hastalığı, biraz intikam, biraz affetme yani biraz biraz koca bir hayat
Ne sağ ne sol görüşe sahip olmayan, olayların içine bulaşmamaya çalışan bir gencin kendisini olayların içinde buluşu, politik sığınmacı günleri ve kendisini bu duruma sokan bakanla süpriz karşılaşmasını anlatıyor.
Kitapta bazı sayfalar yazarın dilinden bazı sayfalar ise baş karakter Sami'nin dilinden yazılmış Bu da kitaba ayrı bir tat katıyor.
Livaneli kitapları okuyacaksanız önce Serenad ve Kardeşimin Hikayesi'nden başlamamak gerek. Onları okuyunca bu kitaplarda aynı tadı bulamıyorsunuz. Ama bu kitabın sıkıcı olduğu anlamına gelmiyor, kitap çok keyifliydi ama diğerlerinin yeri bambaşka.
Ne kötü ne iyi diyeceğim romanlardan yine. Livanelinin şu ana kadar okuduğum en aksak gittiği roman. Çok farklı bir üslüp sizde okurken şaşıracaksınız. Verdiğim puandan tavsiyem orta....
