Bir Şehre Gidememek
Mario LeviEn Eski Bir Şehre Gidememek Gönderileri
En Eski Bir Şehre Gidememek kitaplarını, en eski Bir Şehre Gidememek sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Şehre Gidememek yazarlarını, en eski Bir Şehre Gidememek yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ama bir sevda söz konusu olunca, insan hiçbir yere yalnız gidemiyor, hüsranları ve ayrılıkları hep beraberinde götürüyor.
Bir çeşmeye, bir sokağa, bir yemek kokusuna, yıllar yılı yaşadığımız, doğup büyüdüğümüz şehirlere bile değişik anlamlar yükleyebildiğimiz anlardır bunlar. Kokular, renkler ve görüntüler: Artık herşey bir çağrışımdır.”
Çünkü kimi tutkular sapına kadar yaşanabildiğinde, bir başkasında hep bir şeyler bırakılır. Örneğin bir gün batımının beklenmedik bir anda hatırlanabiliyor olması.
Eski bir sevgili hiç beklemediğiniz bir zamanda dönüverir hayatınıza. Bir isim midir yıllarca saklanan, bir ses, bir koku ya da yalnızca bir telefon numarası mıdır?
Tüm hazırlıklar mükemmel bir ölü olmak için...
Günler değişmeye, upuzunmuş gibi görünen bu yolsa her geçen gün daralmaya devam edecek diyorum kendime ve yaşamaya mecbur olduğumuz tüm insan ilişkilerinde küçük sevinçlerden hep medet ummaya çalışacağız. Ve bu yolun bir yerinde hiç beklemediğimiz bir anda bir hayaletin ya da şehrin tutsağı olduğumuzu anlayacağız.
Sayfa 26Kitabı okudu
Bildiğim tek şey seneler senesi içimde büyük bir baskıyla gizlemeye çalıştığım açmazları şimdilerde çok daha kolay bir şekilde dışa vurabiliyor olduğum. Bu da kimi acıların insan hayatının gündeminden er ya da geç kalkabileceğini kanıtlıyor. Bu ilerleme mi yoksa bir gerileme mi? Sanırım bunu da zaman gösterecek. Ama sonuç ne olursa olsun hep bir yerlerde kaldığımızı, kendi hayaletimizce kovalandığımızı ve tüm çabalarımıza karşın bireysel serüvenimizde durmaksızın bir sürgünü ve tutsaklığı yaşamaya zorunlu olduğumuzu hiç unutmamamız gerekiyor. Gerisi boş laf.
Sayfa 29Kitabı okudu
Kitapların çok özel dünyasından hep bir şeyler beklemiştiniz ne de olsa; kandırmacalardan ve kaçışlardan bir küçük sığınak yaratmıştınız kendinize. Günü birinde, sözcüklerden ve olasıklılardan aldığınız güçle birçok yanılgıyı bir küçük yalanla geçiştirebilir, dahası açıklayabilirdiniz.
Sayfa 35Kitabı okudu
Evet, anlatmaya çalıştım diyebilirim ancak. Anlatmaya çalıştım ... En doğrusu bu. Çünkü ortak duygulardan gelinmediği sürece hiçbir şeyin gerçek anlamda paylaşılabileceğine inanmıyorum ben.
Sayfa 54Kitabı okudu
Geriye dönüşsüz bir yola çıkar gibiydim o akşam. Yıllarca duyulmuş ve kayıtsız kalınmak istenmiş bir çağrının büyüsüne giderek daha çok kapılıyordum. Ve yüzüme akşam ayazının serinliği çarpıyordu, hatırlıyorum. İşte o akşam, o çağrının etkisiyle hayatımın belki en büyük seçimini yapabileceğimi ve bir yazgıyı kendi ellerimle değiştirebileceğimi ayrımsadım.
Sayfa 74Kitabı okudu
Arada sırada nedenini anlayamadığım bir küçük pişmanlık yayılıyor benliğime. Yeni bir geriye dönüşü göze alabilmek, alışkını olamadığım insanların arasına bambaşka kılıkları kuşanarak karışıp karışamayacağımı düşünmek istiyorum. Ama bunun için vakir çpk geç artık, biliyorum. Bu gönüllü süğrgünlüğümü başka yerlere taşıyamam. Böyle olunca da yaşadığım bu günlerin değişik renklerini kendime göre keşfetmeye çalışıyorum.
Sayfa 86Kitabı okudu
Seneler geçer, geride kalan onca sözcüğe karşın nerede olduğunuzu bir türlü kestiremezsiniz. Ama sonuç ne olursa olsun, yaşadıklarınızın tümü bir özleme tutsaklıktır, bunu çok iyi bilirsiniz. "Parantez kapanır", bir nokta konur. Hayat, o insanlar için, olanca hızı ve umursamazlığıyla devam etmektedir...
Sayfa 88Kitabı okudu
