En Eski Bir Sonbahar Akşamı Gönderileri
En Eski Bir Sonbahar Akşamı kitaplarını, en eski Bir Sonbahar Akşamı sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Sonbahar Akşamı yazarlarını, en eski Bir Sonbahar Akşamı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ben bir yazıcı idim. Yazı yazmak canım istemiyordu. Yazı yazmam için bana çiçek, kuş hürriyeti değil; içimdeki aşkın, deliliğin, oturmaz düşüncenin hürriyeti lazım. Küçücük hürriyetler değil, alabildiğine yüz verilmiş bir çocuk hürriyeti istiyordum. Bu bana lazımdı. Yoksa her şeyi ağzımda gevelemekten başka ne yapabilirdim? Ne yapıyordum? "
Sayfa 112
"Deniz bizimdi. İçi bir hazineydi. Olta namuslu, balık sessiz, deniz bulanık, yaşasın hürriyet."
Sayfa 112
Günlerden Cuma
"Günlerden cuma. Mektep tatil. Süleymaniye'de Kirazlı Mescit sokağında oturuyoruz. Ben on yedi yaşındayım. Lisenin bahçesindeki büyük çam ağacı bir yangında yanmış olabilir. Münir Paşa Konağı'nın yağlı boya tavanları çoktan duman ve kül olmuştur. Tahtakuruları da yanmıştır. Yatağım, yorganım, gözyaşım yanmıştır. Havuzlar yanmıştır. Yaprakların kışın dökmeyen ağaçları yanmıştır. Anılar, anılar yanmıştır. Yanmış oğlu yanmıştır. Beni bugüne getiren kitaplar yanmıştır."
Sayfa 116 - Yapı Kredi Yayınları 5. Baskı Mart 2011 / Alemdağı'nda Var Bir Yılan öyküsünden
Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı...
Kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır.
Yeniden doğulmaz. Doğsan bile n'olacak?
Seni iki senede, iki senede değil, iki günde aynı insan ederiz.
Aynı kendini düşünen, aynı haris, aynı kıskanç, aynı kötü huylu, aynı sarhoş, aynı budala oluverirsin.
Seni aynı hastalıkla yıkmak için elimizde her şey var...