Böceklerin Gezegeni - Yeryüzünün Gizli Sahipleri
Scott Richard ShawBöceklerin Gezegeni - Yeryüzünün Gizli Sahipleri Gönderileri
Böceklerin Gezegeni - Yeryüzünün Gizli Sahipleri kitaplarını, Böceklerin Gezegeni - Yeryüzünün Gizli Sahipleri sözleri ve alıntılarını, Böceklerin Gezegeni - Yeryüzünün Gizli Sahipleri yazarlarını, Böceklerin Gezegeni - Yeryüzünün Gizli Sahipleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeryüzünde sadece bir insan türü varken on milyonlarca böcek türü vardır. Tanrı dünyayı böceklerle doldurduysa bunun bir nedeni olmalı.
Bir hedefi ancak onu nişan alırsanız vurursunuz.
Tanrı dünyayı böceklerle doldurduysa bunun bir nedeni olmalı. Sonsuz bilgeliğiyle diğer gezegenleri de böcekli yarattığı sonucuna varıyorum.
“Yaratılanı incelediğimizde Yaradanın doğasına dair ne gibi bir sonuca varmak mümkün?- Böceklere düşkünlük,”
Eğer yeryüzündeki böceklerden herhangi bir ders çıkarılabiliyorsa o dersin şu olması gerekir : Küçük her zaman iyidir.
Permiyen döneminin sonu, o ana kadar yaşayan türlerin çoğunun öldüğü, yaşamın tarihteki en büyük soy tükenişi ile bilinir. Bu olay, gelmiş geçmiş en büyük faili meçhul cinayettir.
Sayfa 141Kitabı okudu
Ortalama olarak, yaklaşık her yirmi altı milyon yılda bir, farklı boyutlarda bir yok olma olayı meydana geliyor gibi. Bu sadece bir tesadüf olabilir; ancak bilim insanları bu tür olayların nasıl ve neden düzenli olarak tekrarlayabileceği konusunda spekülasyon yapmaya sevk etmekte. Baskın fikir, dünyaya asteroitlerin çarptığı ve orada yerçekimi kuvveti olan bir şeyin, yaklaşık her yirmi altı milyon yılda bir, döngüsel bir temelde, asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların istikrarlı yörüngelerini etkilediğidir. Belki de uzak bir küçük gezegen ya da yirmi altı milyon yıllık geniş bir yörüngeye sahip karanlık bir yıldız, güneş sistemimizin yakınından geçtiğinde asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların rahatını bozuyor.
Sayfa 243Kitabı okudu
İşçi arılar, karıncalar ve yaban arıları kısırsa yavrulayıp sonraki nesle katkıda bulunmazlar. Neden bir canlı sadece bir başkasının çocuğuna baksın? Neden kendi yavrusu olmasın? 'Akraba seçilimi hipotezi' olarak bilinen bu ikilemin olası yanıtı, hymenopteranın erkek veya dişi yapmaya yönelik haplodiploid yönteminin ilginç genetik etkilerinde yatar. Bu yöntemle döllenmemiş yumurtalar haploid erkeklere ve döllenmiş yumurtalar diploid dişilere dönüşür. Karıncalarda, bal arılarında ve yaban arılarında, kız kardeşler kendi kızlarıyla paylaştıklarından (%50) daha fazla gen paylaşır (%75). Örneğin bir dişi işçi karınca kendi yumurtalıklarını geliştirecek, çiftleşecek ve kendi çocuklarını yumurtlayacak olsaydı, kızlarının her biri ile ortalama olarak genetik yapısının %50'sini paylaşırdı. Öte yandan dişi işçiler annelerinin daha fazla dişi yavru büyütmesine yardım ettiğinde (daha fazla kardeş işçi), bu işçiler aynı anne ve babaya sahip olduklarından, genetik yapılarının ortalama %75'ini paylaşan daha fazla bireyin yetiştirilmesine yardımcı oluyorlar. Kulağa tuhaf gelse de bu durum hymenopteranın neden bu kadar başarılı bir topluluk ürettiğini açıklamaya yardımcı olabilir.
Sayfa 237Kitabı okudu