Emrullah Özdemir 'şn kaleminden okumak çok keyifliydi. Kurgu bir roman olan bu kitapta Türklerin Ergenekon'a nasıl gittiği, orada nasıl soylandıkları ve oradan nasıl çıktıkları anlatılıyor. Kutlu Kurt'un yoldaşlığı ile Ergenekon'u bulan ve yine Kutlu Kurt yoldaşlığı ile Ergenekon'da çıkan Türk soyu sen hep var ol! 400yıl Ergenekon'da boylanıp soylanan Türklerin atalarının öcünü almasını zevkle okudum.
"Ayakta kalan sın Türk gün gelir Acun'u dize getirir.
Ayakta kalan son Türk demirden dağları eritir.
Ve ayakta kalan son Türk alacağı öcü unutmaz,
vakti geldiğinde alır..."
"Nökerlerin ardına sığınıp bağışlanmayı beklemek yerine onlarla birlikte toprağa düşmen gerekti. Onurlu bir Han'a yakışan buydu. Yapmadın! Şimdi bunu senin yerine ben yapacağım."
Sayfa 255 - Börte Çine Han, Apar Hanı'na hitabenKitabı okudu
"Soyumuz kurt soyu, huyumuz kurt huyudur. Bundan böyle Türk budunubu tuğ ile anılsın. Anılsın ki adımız hep hatırlansın. Bize ancak gök kubbenin otağ olabileceğini herkes bilsin, görsün."
Börte Çine'nin konuşması sona erdiğinde meydan coşkulu bağırılşar ile inliyordu.
"Türk budunu var olsun... Türk budunu var olsun..."
Sayfa 237 - Börte Çine Han kurt başı motifli tuğu açar ve buduna seslenir.Kitabı okudu
Kusursuz bir tasarıdır Yazgı.
Aslında bir nevi yolculuk...
insanoğlunun üzerinde yürüdüğü, zaman denilen yolda yaptığı, başı ve sonu olan bir yolculuk...
Kimin ya da neyin, ne zaman,nerede olacağı başından belli bir yolculuk...