Cahit Sıtkı Tarancı'nın 'Otuz Beş Yaş' şiirinde dediği gibi,kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında taht misali o musalla taşına yatacağımı bilmesem bile, ölümün yirminci birinci yüzyılda gelip beni bulacağını biliyorum. yirminci yüzyılda doğmak ve
yirmibirinci yüzyıl da ölmek!
Behçet Necatigil deyişiyle 'aç parantez,doğduğu yıl,çizgi, öldüğü yıl, kapa parantez'. O aradaki ömür çizgisinin giderek daha da kısaldığını düşünmek.