Bu toprakların rengine aşinayım, Yaşar Kemal'in yorumladığı duygularda benim de geçmişim var, her eserinde her satırında çocukluğuma dair izler buluyorum. Şöyle bir cümlesi vardı; "Ben şimdi, 1941 ve 1942'yi yazıyorum ya, siz bunu 1962 yazındaki batöz ırgatlarının yaşayışı olarak kabul etmelisiniz." İşte bu cümleyi dikkate aldığımda bu topraklarda yine aynı adımlar, yine aynı uğraşlar, yine 1941'ler olduğunu görüyorum.
Şiirleri bazen kendime, bazen eşime, bazen de henüz doğmasını beklediğimiz çocuğumuza okudum. Çünkü benim çocukluğum bu satırlarda süzülüyor.
Tavsiye mi? Kısa bir eser, biraz düz metin biraz şiir, ama emin olun ayırdığınız her saniye size teşekkür eder bu eser için.
