Büyük Türkiye Rüyası
Mehmet KaplanBüyük Türkiye Rüyası Gönderileri
Büyük Türkiye Rüyası kitaplarını, Büyük Türkiye Rüyası sözleri ve alıntılarını, Büyük Türkiye Rüyası yazarlarını, Büyük Türkiye Rüyası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşünme mesuliyetinden kaçan bir insan, kim olursa olsun, bir eşya, bir alet durumuna düşer...
Sayfa 109
"Para mâbud ve bankalar mâbed"
nsanlık tarihi; dinler, inançlar ve ideolojiler arasındaki savaşların tarihidir. İnsanlar son yüzyıllarda madde ve paraya önem verdikleri için, ekonomiye dayanan fikirler ve ideolojiler politik ve sosyal hayatta ön planda yer almaya başlamıştır. Fakat madde ve paranın da diğer değerler gibi, bir inanç konusu olduğu unutulmamalıdır. Bir Mevlana ve Yunus Emre için madde veya paranın hiçbir değeri yoktur. Onlara göre, maddi her şey insanları Tanrıdan uzaklaştırır.
Para, Abdülhak Hamid'in: "Para mâbud ve bankalar mâbed" mısrasında söylediği gibi, çağın dini haline geldiği için üstün bir kıymet sayılmaktadır.
Türk, fethettiği her ülkede üstün bir idareci zümre teşkil etmiştir.
Fakat kültür bakımından idare ettiği milletlere yenilmiştir.
Türk gençlerine heyecan verici bir dava uğruna:
"Gel öl!" deseniz ölürler.
Fakat ciddi, sürekli ve metotlu çalışmaya gelemezler.
Sayfa 130Kitabı okuyacak
Öğretmenler yüksek karakterlilerden seçilmeli!
Stendhal, bir insan kitaptan her şeyi öğrenebilir, fakat bir karakter ve şahsiyet haline gelemez, der. Karakter ve şahsiyete ferdî özelliklerin gelişmesiyle ulaşılır.
Anadolu köylerine dıştan bakanlar, fazla bir şey göremezler.
Her şey evin içindedir:
Aşk, nefret, halı, kilim, çocuk ve cinayet...
kuru bir taş
Sevgiyi tanımayanlar ayrılığın acısını da bilmezler, özlemezler ve gurbet hissi duymazlar. İyi bir şey midir bu? Hiç sanmıyorum. Sevmeyen bir kalp, Yunus'un tabiri ile "kuru bir taş"a benzer. Onun üstünde ne çiçek ne de gözyaşı yeşerir.
Anadolu köylerine dıştan bakanlar, fazla bir şey göremezler. Her şey evin içindedir: Aşk, nefret, halı, kilim, çocuk ve cinayet...
Sevgiyi tanımayanlar ayrılığın acısını da bilmezler, özlemezler ve gurbet hissi duymazlar. İyi bir şey midir bu? Hiç sanmıyorum. Sevmeyen bir kalp, Yunus'un tabiri ile "kuru bir taş"a benzer. Onun üstünde ne çiçek ne de gözyaşı yeşerir.