"Demek," dedi, "demek... Atatürk inanmış bir insandı!"
"Bu ne biçim soru, Kemal? Elbette inanmış insandı Atatürk. İnanmayan insan onun yaptığı büyük işlerin bir tekini bile başaramazdı. "
"Bana demişlerdi ki. Atatürk sadece kendine güvenirdi."
"Sana yalan söylemişler Kemal, Atatürk, haşa, Allahsız değildi. Tanrısına, milletine ve kendine inanır, güvenirdi. Ben onu tanımış, onun muhterem annesiyle, kız kardeşiyle uzun uzun görüşmüş biri olarak konuşuyorum. Atatürk'ü dinsiz, imansızmış gibi gösterenler, bu memleket çocuklarını ya dinden imandan ya da Atatürk sevgisinden koparmak isteyen kötü niyetli kimselerdir. "
“Senin mavi güller açmaya başladı.“
“Mavi güller mi?“
"Mavi güller ya! On beş yıldan beri bu işin peşindeydim, nihayet muvaffak oldum.“
"Tebrik ederim Paşam, cidden harikulade! Deniz mavisi, gök mavisi!..“
…
“Sarmış yine afâkını bir dûd-u muannit,
Bir zulmet-i beyzâ ki peyâpey mütezayid..”
(“Ufuklarını yine inatçı bir duman sarmış
Her an artan beyaz bir karanlık..”)
Sayfa 157 - Panama / Tevfik Fikret’in Sis isimli şiirinden..Kitabı okudu