Çarpık Evdeki Cesetler
Agatha ChristieÇarpık Evdeki Cesetler Gönderileri
Çarpık Evdeki Cesetler kitaplarını, Çarpık Evdeki Cesetler sözleri ve alıntılarını, Çarpık Evdeki Cesetler yazarlarını, Çarpık Evdeki Cesetler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Fakat korkarım bazı kimseler, büyümelerine, yaşlanmalarına karşın ruh ve ahlâk yönünden olgunlaşamazlar. Cinayetin fena olduğunu bilirler ama bunu hissedemezler. Şimdiye kadar rastladığım katillerin samimi olarak pişmanlık duyduklarını hiç sanmıyorum... Belki de bu Kabil'in vurduğu damga. Katiller, normal insanlardan ayrıdırlar. Çok başkadır onlar. Cinayet, kötü ve yanlış bir şeydir ama... onlar için değil.
Bu gerçek anlamda bir kâbus. İnsanlar arasında dolaşıyorsun, yüzlerine bakıyorsun -sonra birden yüzleri değişiyor- karşındaki artık o tanıdığın, bildiğin yüz değil, bir yabancı... korkunç bir yabancı...
Ama bunun zevkini çıkaracak kadar yaşayamazsan zekân ne işe yarar ki! Hala anlamıyor musun küçük budala sırlarını böylesine aptalca bir şekilde saklamayı sürdürdüğün sürece yaşamın tehlikede.
Ama ben mutluluğum için mücadele etmek, savaşmak istiyorum. Gerçekten istiyorum bunu!
' Çarpık ' derken ahlaki anlamda yozlaşmış, çarpılmış bir düzeni kastetmiyordum. Sanırım söylemek istediğim bağımsız, tek başına dimdik ayakta durmayı başarmış insanlar olarak büyümek olanağı bulamadığımızdı. Hepimizin çarpık bir yanı var, üstelik birbirimize dolaşmışız. Boruçiçeğinden farkımız yok.
Pahalı cihazlar, kurslar, tecrübeler hiçbir zaman güçlü bir vizyonun, düşsel zenginliğin yerini alamaz.
Yaşamak için çok da paraya ihtiyaç yok aslında. Yani azla yetinenler, fazla bir şey istemeyenler için.
Kişilik oluşturulmaz! İnsanda ya vardır ya da yoktur.
Çok kimse bir tek zayıflıkla başa çıkabilir, ancak iki farklı zayıflığın alt edilmesi o kadar da kolay olmayabilir.
Belki de Kabil'in laneti bu. Katiller normal insanlardan farklıdırlar. Cinayet kötüdür, yanlıştır –onlar için değil ama– onlar için kaçınılmazdır: Kurbanları istemiştir bunu, tek çıkar yolları budur.
Nefret dediğinde aşırı düzeyde bir hoşnutsuzluğu kastettiğini düşünüyorum. Uzak durun hallolur. Ama kıskançlıktan kaynaklanan nefret farklıdır; bu tutku seviyesinde sevgi ve hayal kırıklığının sonucunda ortaya çıkar.
Bildiğin gibi çocuklar isteklerini çekinmeden, kendilerini frenlemeye gerek duymadan eyleme geçirirler. Çocuk, sahibi olduğu kedi yavrusuna kızar ve 'Seni öldüreceğim!' diye haykırır, ardından çekici aldığı gibi hayvanın başına indirir. Sonra da kedi öldü diye başında saatlerce hüngür hüngür ağlar. Birçok çocuk, küçük kardeşlerini beşiğinden alıp yalnızca eğlencelerine engel olduğu ya da artık anneleri kendileriyle eskisi gibi ilgilenmediği için boğmaya çalışmıştır. Ama bir süre sonra -çok kısa bir süre sonra- neyin 'yanlış' olduğunu, hangi davranış sonucunda cezalandırılacaklarını öğrendikleri bir evreye girerler. Daha sonra da yaptıklarının çok kötü olduğunu kavrayarak olgunluğa erişirler. Ama korkarım bazı insanlar, yaşça büyüseler de ruhsal ve ahlaki yönden olgunlaşamıyorlar.
"Uzun süreden beri görmediğiniz ama aklınızdan bir an bile çıkaramadığınız bir insanla ilk karşılaşmanızın büyük bir şok olması kadar doğal bir şey olabilir mi?"
Sayfa 13Kitabı okudu
Ne var ki olayın bir de insani yönü vardı; benim gördüğüm ama onların göremedikleri yönü. Onlar zengin doğmuşlar, hep zenginlik ve refah içinde yaşamışlardı. Zayıf ve güçsüzlerin, hep kaybedenlerin isteklerinin, tutkularının ve ne denli kolayca doğru yoldan sapabileceklerinin farkında bile değillerdi.