(Spoiler)
Kitaba dair yorumum Bert'e dair olacaktır...
Okurken kelimenin tam anlamıyla heyecan duyduğum nadide isimlerden olması yanında bu hisse maksimum düzeyde kapıldığım kişi olması ve Epik tiyatronun kurucusu olmasının arasını birleştirmek de aslında zor. Brecht, tiyatro oyunlarında oyunun içinde kaybolup yitmemizi değil, bunun bir oyun olduğunun bilincinde olarak ve daha çok eleştirel bir yaklaşımla izlenmesini(okunmasını) umar eserlerinin. Öte yandan 1937'de İspanya İç Savaşını Faşizm çerçevesi içerisinde ele alan bu oyun zannediyorum ki Brecht'in en Aristotelesçi oyunu. Carrar Ana'nın son sözleri ve üstelik eylemi katarsis değil de nedir mesela ?
Öyle ya da böyle Brecht faşizm vs. anti-faşizm ekseninde rahipten farklı olarak bir taraf elbette tutuyor ve Franco'ya da evin küçük oğlunun dilinden radyonun sesini açan komşu üzerinden selamlar gönderiyor.
"Bir suçu başka bir suç işleyerek mi önleyeceksin?" sorusuna da yine kendisi Ana'yı Juan yerine silahlandırarak cevaplıyor.
Savaşa karşıyız ama ya savaşa karşı olup olmadığını bilemeyecek kadar dahi dünyadan bihaber olanların canına kıyılırsa, evet buradaki cevap bir tiyatro oyunu izlemeden de kendi katarsisimi vermiyor mu bana?
