Çay mı, Kahve mi, Ben mi?, ilk yayımlandığı 1967 yılında fırtına gibi esmiş, tüm dünyada 5 milyonun üstünde satmış, en başarılı televizyon filmerinden birine konu olmuştu. Kitap o kadar popülerdi ki, “çay mı kahve mi ben mi” sözü günlük hayatta yaygın olarak kullanılan bir deyim haline gelmişti.
Romanın başarısının temelinde, o yıllarda pek çok genç kızın hayalini süsleyen hostesliğin içyüzünü, bizzat bu deneyimi yaşamış iki kadının ağzından anlatıyor olması vardı. O zamanlar uçmak “havalı” bir yolculuk türüydü; hostesler de “uçuş görevlisi” olmanın epey ötesinde karakterlerdi. Pilotlarla ve yolcularla olan ya da olduğu düşünülen ilişkileri yüzünden, pek çok çapkının hedefi halindeydiler. Hareketli bir yaşam sürdükleri kesindi: dünyayı dolaşıyor, hiçbir yerde fazla kalmıyor, sürekli yeni insanlarla tanışıyorlardı. Kimbilir başlarından ne ilginç hikayeler geçiyordu!
Çay mı, Kahve mi, Ben mi?, işte bu hikayelerden oluşuyor. Hosteslerle ilgili binlerce fıkra ve efsanenin kaynağında, bu romanın olduğunu söylemek abartılı olmaz. Trudy ve Rachel’ın mesleğe girişleri, ilk uçuşları, diğer hosteslerle ilişkileri, pilotların tutumları, uçuşlarda tanıştıkları ünlüler, düştükleri zor ve gülünç durumlar, çok keyifli ve mizah yüklü bir okuma deneyimi sağlıyor.
