Modernite, tarihinin büyük bölümünde, düzenin kendiliğinden doğması ve üremesine güvenilmediği bir "toplumsal mühendislik" çağıydı; modernite öncesi toplumun kendini yeniden üreten kurumları bir daha ortaya çıkmamak üzere yok olduğu için aklı uygun yegane düzen, aklın gücü kullanılarak tasarlanıp, günü gününe denetim ve yönetim sayesinde muhafaza edilen bir düzendi.