Bazı kitaplar çok iyidir ve söylenecek hiç bir söz yoktur. Ancak bu kitap için söylenecek söz o kadar çok ki... Öncelikle Punk Rock'ın kraliçerlerinden Patti Smith'in böylesine iyi bir yazar olduğunu tahmin etmezdim. Kalemi o kadar akıcı ve anlaşılır ki okurken sayfaların ve zamanın nasıl geçtiğini anlamıyor insan. Bitmemesi için çok çok yavaş okumaya çalışsamda her güzel şey gibi bitti tabii ki.
60'lar sonu 70'ler başı Amerika'sında geçen hikayenin benim için en güzel tarafı sevdiğim sanatçıların isimleri (Arthur Rimbaud, Andy Warhol, Janis Joplin, Bob Dylan, Jim Morrison ve idol Edie Sedgwick gibi...) ve hayalini kurduğum keşke orada olsaydım dediğim mekanlarda (Chelsea Hotel, Max's Kansas City, Fabrika) geçmesiydi.
Patti ve Robert 'ın aşkı, dostluğu, birbirlerine olan gerçek sevgileri ve koşulsuz güvenleri, sanata olan aşkları ve sanatçı olabilmek için uğraşları... Zorluklara rağmen geçirilebilinecek en güzel gençlik anılarına sahip olmaları, 60'ların buram buram rock'n roll ve sanat kokan döneminde geçen bu hikaye kesinlikle kıskanılası.
Patti 'nin en yakın dostu Robert 'a "hikayemizi anlatacağım" diyerek söz verip yazdığı roman beni derinden etkiledi, heyecanla başladığım kitabı derin bir buruklukla bitirdim.
