Zor kitapları severim. Bununla birlikte uzun zamandır beni Çürümenin Kitabı kadar zorlayan bir kitap olmamıştı. Kitap düşünür Emil Cioran’ın bazısı yarım sayfa, bazısı birkaç sayfa süren düşünce akışlarından oluşuyor aslında. özellikle takıldığı bazı konulara, kendisini rahatsız eden şeylere ve hayata dair düşünce akışları bunlar. Geçirdiğim dönemin de etkisiyle zaten odaklanmakta zorlanırken iyiden iyiye kendimi kaybettiğim bir okuma serüveni oldu. Cioran’ın dinlere bakışını sevsem de, intiharı bu kadar meşrulaştırması beni rahatsız etti. Kitapta anlamadığım için tekrar tekrar okuduğum bölümler de oldu, satır satır altını çizdiğim bölümler de… Bununla birlikte kitabı tamamladığımda şundan emindim ki bu kitap benlik değildi.