Andrey Platonov, 1917 Ekim Devrimi sonrasında ülke içinde yaşanan kaosu, insanlar üzerindeki etkisini kendine özgü bir üslup ile anlatması nedeniyle döneminin sakıncalı yazarlarından biri olmuş.
Andrey Platonov'dan okuduğum üçüncü kitap olan Çukur, 1930 yılında tamamlandığı halde Rusya'da ancak 1987 yılında yayımlanır.Kitap yazar tarafından bölümlere ayrılmamış ama iki bölüm olarak düşünülebilir.İlk bölümde yeni proleter Rus toplumunun bir arada kapitalizme karşı güven içinde yaşayabilecekleri bir binanın inşası için işçilerin çukur kazması anlatır.
İkinci bölümde ise kollektivizasyon çalışmaları, rejim düşmanı olan kulakların ( (Rejim için tehlikeli olduğu düşünülen herkes kulaktır.) sınıf olarak ortadan kaldırılması süreci anlatılır.
Köylüler ileride kullanmak için kendileri için tabut hazırlar ve saklarlar.Tabutları almak için gelen köylü " Bizde herkes kendine ait bir tabut var diye yaşıyor, tabut bizim varımız yoğumuz şimdi!" der. Görürüz ki köylüler kendilerine ait tek mülkleri olan tabutlar içinde uyur ve ölümü beklerler.Çok ciddi bir sistem eleştirisidir bu.Küçük kız Nastya yeni rejimin sembolü iken bu tabutlar da yok edilmek istenen kulakların sembolü olur.
Döneminin tüm karmaşasını, çelişkilerini kullandığı dile de yansıtan Platonov müthiş bir edebiyat zevki sunuyor okuyucusuna.Mutlaka okuyun derim.
