Dada Manifestoları
Kaan ÇaydamlıSözler ve Alıntılar
Herkes bağırmalı: Halletmemiz gereken büyük bir yıkım ve yanlış bir iş var. Süpürmek, temizlemek. Yüzyılları yakıp yıkan haydutların eline bırakılmış bir dünyanın bütün deliliğinden sonra deliliğin içinden geçerek kişiliğin arınması.
Amaçsız ve plansız, düzensiz: kontrol edilemez delilik, parçalanma. Dünyada güçlü ve dayanıklı olanlar yaşamayı sürdüreceklerdir çünkü onlar kendilerini hızlı bir şekilde korurlar; kollarının ve öfkelerinin çevikliği böğürlerinin yönündedir.
Bir sanat yapıtı hiçbir zaman yasalarla herkes için nesnel olarak güzel olamaz.
Hristiyanlık artık işe yaramaz; kendi özellikleri olmaksızın öznel olarak varolur. Tüm insanlık için ortak bir psişik temel hayal edilebilir mi? İsa ve İncil’in teşebbüsleri yardımsever ve geniş kanatları altında şunları saklar: bok, hayvanlar ve günler. Şu sonsuzluk ve biçimsizlikle oluşan insanın ait olan kaosu birileri nasıl düzenlemeyi umut edebilir ki? “Komşunu sev” ilkesi ikiyüzlülüktür. “Kendini tanı” ise ütopiktir ama daha kabul edilebilirdir çünkü kötülüğü barındırır.
Kendimi açıklamam çünkü sağduyudan nefret ederim.
Hala kelimelere inanmalı mıyız?
Ne zamandır açıkça, çıktıkları organın istediğinin tersini dile getiriyorlar?
Büyük gizem yalanların içinde.
Bir kişi sonsuz mutluluğa nasıl ulaşır?
Başka bir deyişle bardağın yarısına boş demek diğer yarısına dolu demektir.
Sayfa 85Kitabı okudu
uzun ama okuyun lan
Eğer hayat amaçsız ve başlangıçsız berbat bir şakaysa ve biz solmuş kasımpatı çiçekleri gibi kötü bir anlaşmanın en iyisini yaparak gerekliliğimize inanıyorsak, uzlaşmanın tek temelini açıklıyoruz demektir: sanat. Sanat, biz zihinleriyle savaşa gidenlerin yüzyıllardır onu israf etmemizi önemsemez. Sanat kimseye zarar vermez, onunla uğraşanları okşamakla kalmaz ülkenin boktan kültür ortamının gündemine düşme fırsatını elde ederler. Sanat özeldir, sanatçılar onu kendileri için yaparlar. “Anlaşılır bir eser” ise gazetecilerin yaratısıdır. Zira şimdi bu yaratığı yağlı boyalara karıştırmaktan zevk alıyorum: sıkıldığında vicdansızca kinimizi, alçaklığı ve korkaklığı otomatik olarak mahveden metale özenen kağıttan tübü. Sanatçı ya da şair, bu ticaretin bir reyon görevlisinde yoğunlaşmış olan kitlenin düşmanlığından zevk duyar, aşağılanmaktan mutludur, varlığının ispatıdır bu. Gazetecilerin övdüğü yazar ya da sanatçı eserinin anlaşıldığını gözlemler: bir hayvanın öfkesine katkıda bulunan sidikle içgüdüsel bir işbirliği yapan mantonun rezil astarı. Matbaasal mikropların yardımıyla çoğalan içi boşaltılmış yavan et.