Demiryolu Serserileri

Taktiğimi değiştirdim. Bir adam sizin zihni melekelerinizle eşit durumdaysa, onu orada bırakın. Birdenbire akıl yürütme zincirinizi kırın ve yeni bir yola girin.

Kum Saati YayıneviKitabı okudu

insan okur

“Nerede ya da nasıl öldüğümüz ne fark eder, Ölüme yürüyecek kadar güçlü olduktan sonra?”

Reklam

Arkada kalan çocuk usulca geri geldi. Titreyen dudaklarında bir kararlılık vardı. Hiç duraklamadı. Cezasını çekmeye karar vermişti. Ama şunu da bir kenara yazın ki, aslında ceza suçundan dolayı değil, kaçtıkları içindi. Bu konuda, o çeribaşı içinde yaşadığı yüce toplumun davrandığı gibi davranıyordu: Suçlularımızı cezalandırırız ve kaçtıkları zaman onları yakalayıp geri getirerek cezalarını artırırız.

insan okur

E, ne yaparsınız? Hayatın bir sayfasıydı, sadece o kadar ve daha önce kötü, çok daha kötü sayfalar görmüştüm. Kimi zaman, insanla diğer hayvanlar arasındaki asıl ayırıcı özelliğin, insanın kendi türünün dişisine eziyet eden tek hayvan olduğu tezini (beni dinleyenleri inandıracak şakacılıkta) ileri sürmüşümdür. Bu, ne kurdun ne de korkak çakalın suçlu olduğu bir durumdur. Bu, evcilleştirilerek soysuzlaştırılmış köpeğin bile yapmayacağı bir şeydir.Köpek vahşi içgüdülerinin çoğunu korumuştur, ama insan, vahşi içgüdülerinin çoğunu kaybetmiştir –en azından, iyilerinin çoğunu.

insan okur

Kimi zaman, bütün bu adamlar hücrelerinde aç yatarken, meydancıların hücrelerinde gizli yüzlerce ekmek olduğunu gördüm. Bizim bunca ekmeği alıkoyuşumuz saçma görünebilir. Ama bu, bizim aldığımız haraçlardan biriydi. Meydanımızın ekonomi efendileri olan bizler, tıpkı uygarlık dünyasının ekonomi efendileri gibi oyunlar çevirirdik. Nüfusun yiyecek ihtiyacını denetliyor ve dışarıdaki haydut kardeşlerimiz gibi bu yiyeceği topluluğa hayli pahalı ödetiyorduk.

insan okur

“Parazit olan,” deniliyordu, “en az hırsız kadar kötüdür.”