Fikirleri uygulamaya kalkmaya bizi zorlayan ne? Böyle yapmakla kaçınılmaz olarak başarısızlığa, umutsuzluğa gömülmüyor muyuz? Hayaller, düşler başlı başına yeterli değil mi?
Birbirlerini ıskalayan çiftler için çok üzülüyorum. Yani bir çift olabilecek ama hiç olmamış insanlar. Geceleri birbirinin yanından geçen gemiler gibi.
Tanrının adil olduğunu düşünmekle yanılıyorsunuz.
Hayır, adil olan Tanrı değil, Tanrının verdiklerindir. Tanrının bahşettikleridir. Bunu siz ne kendinize ne de başka birine veremezsiniz.
"Birbirlerini ıskalayan çiftler için çok üzülüyorum."
"Anladım."
"Yani, bir çift olabilecek, ama hiç olmamış insanlar, les couples qui se ratent,* anladın mı?