Diğer Evrendeki Kadın
Şeyda AydınEn Eski Diğer Evrendeki Kadın Gönderileri
En Eski Diğer Evrendeki Kadın kitaplarını, en eski Diğer Evrendeki Kadın sözleri ve alıntılarını, en eski Diğer Evrendeki Kadın yazarlarını, en eski Diğer Evrendeki Kadın yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bizim için bir son yok, var olan iyi ya da kötü diğer tüm evrenlerin gerçekliği boyunca milyonlarca kez birlikte olmaya devam edeceğiz; şu an yanında olsam da olmasam da.
Sen ise benim için her zaman dünyayı kurtaran o kahraman kadın olacaksın; çünkü ikimiz de dünyanın bundan çok daha iyisini hak ettiğini biliyoruz."
"Bu dünyayı daha iyi bir dünya yapabilmek; belki de önce bize öğretilen kalıpları, sonra kendimizi değiştirmek ile evrensel düşünülürse mümkün olacaktır. Yetişkin insanlara ait aşkın tüm renkleri değerlidir ve dünyayı kurtaracak olandır; ta ki herkesin cinsiyetçi duvarlarını yıkıp aşkın her rengine saygı duyduğu, birbirine hoşgörülü olduğu, şiddetin yeryüzünden silindiği o huzurlu gün geldiğinde…"
"Netta, her zaman olduğu gibi hoşgörünün, saygının, cinsiyet eşitliğiyle aşkı kutsal sayan, nefreti hiç bilmeyen, karşılıksız iyilikler yapan, birbirlerini seven ve saygı duyan güzel insanların üzerinde yaşadığı o ülkeydi. Ülkedekiler, kadimlerin miras bıraktığı, pozitiflik dolu modern gelecekçi bilincin gelişmiş toplumu olarak birbirini
"Birbirimiz için biz, sadece yüzüklerden ibaret değiliz; yıllarız, bu eviz, bu şehiriz, bu dünyayız, bu evren ve ötesiyiz, biz sonsuzluğuz, birbirimizden başka bir kanıta ihtiyacımız yok."
"Kimsenin görmesine izin vermediği gerçek Veera, özünde bunları yaşıyordu. Ona bir kadını anlatan aniden çalıveren şarkıları, dokunmaya kıyamadığı ayakkabılıktaki ayakkabılar, banyo dolabını her açtığında karşısına çıkan bir parfüm şişesi, yarım bırakılmak zorunda kalınmış bir kitap, gardıropta asılı duran kıyafetleri, çekmecedeki el yazısıyla listelenmiş henüz izlenmemiş film isimlerinin üzerinde yazılı olduğu bir kağıt… Üzerinde binlerce kez sevişilmiş bir yatak, bir kanepe, içinde kahkaha dolu yolculukların edildiği eski model lacivert bir araba, çocuklardan farksız sevilen hayvanlar… Tüm yaşananları içine alan bir ev, evi içine alan bir bahçe, bahçeyi içine alan bir şehir, şehri içine alan bir ülke, ülkeyi içine alan bir kıta, kıtaları içine alan kocaman bir dünya; hatta dünyayı tüm gizemiyle içine alan sınırsız bir uzay… Veera için hepsinin anlamı tek bir kadın ediyordu ve kaybından çektiği tarifi kelimelerle mümkün olmayan acıyı dindirecek, uzay kadar bir boşluğu dolduracak, telafi edecek hiçbir şey yoktu."
"… Antero adında kötü niyetli liderlerle yönetilen, sömürgeci bir ülke vardı. Netta’nın var olduğu dünyanın aksine, parçalara ayrılmış, katledilmiş yeryüzü, savaşlar yüzünden kanla sulanmış bereketsiz, çöl olmuş topraklardan, ağaçsız dağlardan, karanlık kirli beton şehirlerden, işkence gören hayvan, kadın ve çocukların yaşam savaşı verdiği lanetli bir yerden başka bir şey değildi. Açlık ile tehdit edilen insanlık korku ile yönetiliyor ve ülkelere göre ırksal sınıflandırmalar yapılıyordu. (...) Antero’nun olduğu dünyada, insanın kendi olarak özgürce yaşama hakkına saygı kalmamış., aşkın anlamı çoktan unutulmuş, ilişkiler mekanikleşmişti.Her yerini kin, nefret, intikam, şiddet, bulaşıcı hastalıklar sarmış, biyolojik ve diğer silahlar ile birbirine korku salan insanlık her gün birbiriyle kavga eder olmuştu."
"Sevdiği herkes oradaydı ve gidiyordu Veera, yine gidiyordu. Bu sefer karanlıklara doğru, aydınlık yüzlü bir kadın için insan görüntüsünde tehlikeli canavarlarla karşılaşacağı, dolambaçlı dipsiz bir mağaraya, elinde ışık ve onu koruyacak bir kalkanı olmadan iniyormuş gibi gidiyordu. Sığındığı tek şey, aşkının gücü ve ona inanan insanlardı."
"İnsanlık, “İnsanlık” yerine “İnsanoğlu” tabirini kendine bağnazca yakıştırdığında, eril zihniyetle yolunda yürüdüğünde nefret dolu bir toplum olması, sonunda da yok olması kaçınılmazdı."
"… Eeva’nın onun aşkına karşılık verip vermemesi artık önceliklerinden çıkmıştı; sadece onun iyi, sağlıklı ve mutlu olmasını önceliğine almıştı. Bu durum, safça aşık bir ruhun, egolarını bırakarak kendini göz göre göre feda etmesiydi."
"… bu bir hatırlama değildi; bilincin ve ona bağlı olan kalbin tümüyle nakledilerek başka bir bedende uyanmasıydı."