Direnmenin Estetiği
Peter WeissDirenmenin Estetiği Sözleri ve Alıntıları
Direnmenin Estetiği sözleri ve alıntılarını, Direnmenin Estetiği kitap alıntılarını, Direnmenin Estetiği en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
(..) ve ben ileri ki dönemlerde geçmişe dönüp bakarken geçmiş dönemde tekrar tekrar umutlara sarıldığımızı, umudun başarısızlıklardan her seferinde daha güçlü çıktığını, yaşama gücünün doğrudan kendisi olan umuda bağlılığımızı, ve bu umutlarımızı, tüm işaretler tersini gösterse de hiçbir zaman çılgınlık olarak nitelendirmediğimizi görecektim."
“Zaten fikir kıtlığından başka ne var ki elimizde” diye sordu babam. İsterse sövülüp sayılsın cehaletimize, kafa göz yaran konuşmalarımız yalan karşısındaki isyanımızın göstergesinden başka nedir ki?
Gözlerimi adamakıllı açmalıydım, yaşanmışın sonuçlarını taşımak irade işiydi.
Egemenlerin piyonu durumundaki isimsiz askerlerin yıllarca süren savaşlarda başka isimsiz askerlerle boğuşmasını resmeden bir yapıtın hizmetkarlara istendiği gibi davranamama, onların konumunu yüceltme tehlikesi vardı, zaferin sahibi savaşanlar değil krallardı ve yenenler tanrılarla eşdeğer tutulurken zayıflar tanrılar katında hor görülenlerdi.
Picasso'nun her resmi, bir çeşitliliğin parçalarından birini oluşturuyordu, bunlar bir araya geldiğinde en küçük bir ayrıntıyı bile içeren bir bütün sergiliyorlardı.
İmtiyazlılar tanrıların var olmadığını biliyordu, çünkü tanrı maskesi takanlar kendileriydi. Kendilerini bildikleri için de daha heybetli olmak uğruna ellerinden geleni yapıyorlardı. Sanatın işi, onların konumlarını ve yetkilerini doğaüstü güçlermiş gibi göstermekti.
Zaten fikir kıtlığından başka ne var ki elimizde, diye sordu babam, isterse sövülüp sayılsın cehaletimize, kafa göz yaran konuşmalarımız yalan karşısındaki isyanımızın göstergesinden başka nedir ki.
Ve hayatımda ben, sanatta kilitlenmişliği, kaybolmuşluğu aşan değerlerin nasıl yaratılabileceğini, melankolik halin aşılması için vizyonların nasıl biçimlendirilmeye çalışıldığını hiç bu kadar açık seçik görmemiştim.
Romanlardaki, şiirlerdeki, tablolardaki etkiyi ancak, gerçekliğin duygusal algısı söz konusu olduğu sürece kendi yaşantımızla, tasavvurlarımızla, ilintilendirebiliyorduk, kendimizi bulmamız en çok bu noktada gerçekleşmekteydi.
Eski zamanların basit ve hakiki açıklaması, dünyayı üstündeki tüm yaşamla birlikte tanrıların yaratmış olduğu fikriydi, ama bir kez dağlar ve denizler aşıldıktan, bakışlar yukarı çevrilip görüş açıları genişledikten sonra tanrıların kendi haline terk ettiği yerküreyle birlikte evrende salındığı fikrini hiçbir şey sarsamazdı artık.
Geçmişe bakıyorduk, ama geleceğe bakışımızı da hiçbir özgürlük düşüncesine izin vermeyen katliamın görüntüsü sardı bir an. Herakles yeterince silahı ve zırhı olanlara değil, onlara, ezilenlere yardım etmeliydi.
Troçki'nin olduğu yerde hep macera ve anarşizm vardı, hem fanatik hem de bohemdi, ayaklanma stratejisi onu ne kadar ilgilendiriyorsa, Jarry, Kandisky, Marinetti, Picasso, Chirico hakkında tartışmak da o kadar ilgilendiriyordu.
Peter Weiss yıllar önce bugün ölmüş.
Gözlerimi adamakıllı açmalıydım, yaşanmışın sonuçlarını taşımak irade işiydi.
İdeallerimize duyduğumuz güven içinde dokunulmaz olduğumuzu sandık. Gerçek ya da adalet olarak adlandırdığımız daha yüksek bir gücün gazabına güveniyorduk adeta, onun bütün yalanları ve yanlışları silip süpüreceğini varsaydık.
Gözlerimi iyi açmak zorundayım.
Gözlerimi adamakıllı açmalıydım, yaşanmışın sonuçlarını taşımak irade işiydi.