Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, beklentimin çok üstünde bir kitaptı. Evet, çokça yazım ve imla hatası vardı ama ben bu tarz hataları (son okumasını yapmadan, imla ve yazım hatalarını kontrol etmeden baskıya gönderdikleri için) yayınevlerine yüklerim. Editörlere de epey iş düştüğü kanaatindeyim. Farz-ı misal, bir bölümde Bolu'da köyde yaşayan bir kadın gayet doğal bir şekilde ve yöresel ağızda; 'kız ben geliyom', 'nasıl seçiyon', 'rahmetli anam' gibi cümlelerle konuşuyor. Haliyle bu kişinin konuşmaya şöyle devam etmesini bekliyor insan: "Hepten unutmuşum ben onu." Ama kadın şöyle diyor: "Tamamen unutmuşum." Aynı yöresel lehçeyle konuşan kızı da birden 'n'oluyor ana?' yerine 'neler oluyor?' diye soruyor! Araya TRT FM giriyor sanki.. O dil kadının alışık olduğumuz dili değil, biraz sırıtıyor. Dikkatli bir editör bu konuda yazarı uyarırdı diye düşünüyorum. Gereğinden fazla karalamış gibi oldum, hemen toparlıyorum. Zira hataları görmezden gelebileceğim kadar harika bir kurgusu var aslında, mesela son sayfaları nasıl çevirdiğimi bilemedim heyecandan. Tesadüflere inanmayan biri olarak, domino etkisini had safhada hissettim. Detaylı bir inceleme olması adına biraz sert eleştirmiş olabilirim ama genel olarak bir sonsöz söyleyeceksem, 'yazarın kalemiyle tanışmanız lazım' derim. Tavsiyemdir, okuyunuz okutunuz. =)
