(SPOİLER İÇERİR)
Dorian Gray, Londra’da ün salmış genç ve yakışıklı bir Lord’dur. Ressam olan arkadaşı Basil Hallward, Dorian’ın bir resmini yapmak ister ve ona çok benzeyen bir portresini oluşturur, bu resim yapılırken -roman boyunca hedonizmin adeta bir temsilcisi olan- Lord Henry Wotton ise Dorian’a şu sözleri söyler: “Resmin ilelebet genç ve güzel kalacak fakat senin güzelliğin ve gençliğin kısa bir süre sonra yok olacak.” Bunun üzerine Dorian çok üzülür ve tıpkı o resim gibi her zaman genç ve güzel kalmayı diler ve bu andan itibaren hiç yaşlanmamaya başlar, yakışıklılığını her daim korur çünkü Dorian’ın ruhu o resim olmuştur artık. Yaşarken haz duyduğu bütün kötülükleri yapmaya başlar, bunları yaparken onu destekleyen ve yanında olan tek kişi Henry’dir. O bu dünyada insanın yaptığı her şeyi bir deneyim olarak görür ve onun yaptığı bütün kötülüklere mutlaka bir kılıf bulur. Dorian’ın yaptığı her şey resmine yansır ve gittikçe çirkin, korkunç bir resim olur bunu fark eden Dorian resmini tavan arasına saklar fakat yine de huzur bulamaz gittikçe daha da kötü bir insan olur, etrafında onu seven kimse kalmaz değişmek ister fakat onu da beceremez daha doğrusu kendisini kandırır o artık saf kötüdür. Artık düzelmesinin bir yolu olmadığını anlayan ve böyle yaşamak da istemeyen Dorian kendisini öldürür ve resimdeki o kötücül ruh Dorian’a sirayet eder o kadar ki onu odasında ölü bulanlar parmağındaki yüzüklerden onu teşhis edebilirler. Dorian’ın resmi ise yapıldığı ilk hali gibi genç ve yakışıklı kalır.
