Her şey şu ölümlü dünyada başlar, orada biter. Dünya karınca yuvasına dönüştürülür. Bireysel değerler, özden yaşam, tinsel atılışlar, bilinçsizliğin, hiçliliğin bataklığında yok olurlar. İnlerde yaşayan, kötü beslenen, günlük küçük sevinçleri olan, içler acısı sürünün yönetimini devlet üstüne alır. Ve insan kendisini mutlu sanır.