Dünyanın Omurgası kitaplarını, Dünyanın Omurgası sözleri ve alıntılarını, Dünyanın Omurgası yazarlarını, Dünyanın Omurgası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Okuduğum en sıkıcı Drizzt'i içeren seri kitabıydı. Çünkü drizzt hiç yoktu:))) zaten karanlığın yolları serisinin merkezinde drowumuz yok ama azıcık da görememek üzdü. Tüm kitap wulfgar ve onun bitmek bilmeyen acıları, depresyonu hakkındaydı. Nihayet finalde düzeldi gibi. Çok ince ve kendisinden beklenmeyen naziklikle bir çocuğu ve kadını kurtardı. Kitabın başından itibaren tanıdığımız kimseyle ilgisi olmayan bir hikaye ilerliyor ve nereye bağlanacak diye bekliyorsunuz. Kitap sıkıcı olsa da o bağlanmış kısmı güzeldi. Nihayetinde seri kitabı ve okumadan bırakamıyorsunuz.
Dünyanın OmurgasıR. A. Salvatore · Laika Yayıncılık · 2011185 okunma
R. A. Salvatore'un yazdığı 'Unutulmuş Diyârlar' Serisi'ni okumaya başlayacağız. Zindanlar ve Ejderhâlar-Dungeons and Dragons Evreni'nin çıkış noktası da bu kitaplar :)) Bizimle beraber okumak isterseniz
Elbette ki o otlar vücuda refleksleri zayıflatıp bedensel uyumu tamamıyla yok etmeye kadar uzanan bir çok açıdan zarar veriyor. Fakat daha önemlisi ruhu iki ayrı açıdan zarara uğratıyor olmaları. Birincisi geçmişi bulanıklaştırıp iyi ya da kötü tüm anıları zihinden silmeleri, ikincisi ise gelecek hakkında her türlü düşünceyi ortadan kaldırmaları. Sarhoşluk veren maddeler sarhoş olan kişiyi şimdiki zamana hapsediyor, gelecek kaygısı ve geçmişi gözden geçirme yetisi olmaksızın kişiyi o ana ve o mekana mahrum bırakıyor. İşte tuzak burada. Fiziksel zevkleri kaygısız ve kayıtsızca tatmin etme çabasına yol açan bozguncu bir bakış açısı. Sarhoş olmuş bir kişi akla gelebilecek en pervasız hareketi dahi yapmaya yeltenebilir çünkü sağduyusu ve hayatta kalma güdüsü bile zayıflamıştır.
''Drizzt Efsanesi Serisi'nin 12. kitabı olan Dünyanın Omurgası'na maalesef okurken beklediğimi bulamadım diyerek başlamak istiyorum.. Çünkü yazar bu sefer sadece kahramanlarımızdan Wulfgar'ı konu alan bir kitap kaleme almış...
Kitabın adı Wulfgar'ın Yolu olsa daha iyi olurdu sanırım demeden edemeyeceğim.
Şafağa Geçit
“Etrafımızda olan biteni anladığımızı sanırız. Tanıdığımız insanlar çeşitli davranışlar sergilemeye başlarlar ve bizim o davranışlardan beklentilerimiz art arda tatmin edilince, biz o kişinin kalbini ve ruhunu tanıdığımıza inanırız.
Ben bunu kibirli bir sezgi olarak görüyorum, zira kimse başka birinin kalbini ve ruhunu tam anlamıyla bilemez ve başkalarının, bizimkilere benzeyen veya sözle nakledilen deneyimlere bakış açısını takdir edemez. Hepimiz gerçeği ararız, özellikle de kendi varlık kozamız içinde, kendi ellerimizle yaptığımız yuvamız ve onu paylaştığımız dostlarımızda. Ama korkarım ki gerçek dediğimiz şey, son derece karmaşık ve sürekli değişen bireyler söz konusu olduğunda her zaman aşikâr olmuyor.”
“Birçok insanın, görünüşe bakılırsa büyük çoğunluğun, özünde karanlık bir yan, vahşete duyulan bir açlık ve kendi arayışları adına başkasının ızdırabını kalpsizce görmezden gelme yetisi mevcut.”