Ekmeğimi Kazanırken Gönderileri
Ekmeğimi Kazanırken kitaplarını, Ekmeğimi Kazanırken sözleri ve alıntılarını, Ekmeğimi Kazanırken yazarlarını, Ekmeğimi Kazanırken yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dünya karşımda gürültülü ve sonsuz bir şekilde açılıyordu, oysa ben bir mahzendeki fare gibi yaşamıştım şimdiye kadar..
İkinci denemem daha başarılı oldu, ama yine pencerelerden biri ana kapının üstüne çıktı. Evin boş olması hoşuma gitmediğinden içine insan doldurdum: ellerinde yelpazeler tutan bayanlar, sigara içen baylar pencere kenarlarında oturuyordu ve içlerinden sigara içmeyen bir tanesi hepsine nanik yapıyordu. Kapının önünde bir araba duruyor ve bir köpek yere uzanmış yatıyordu.
- Neden yine karaladın resmi? diye sordu patronum öfkeyle. Ona içinde insan olmayan bir evin çok sıkıcı bir şey olduğunu söyledim.
- Yağmur yağıyor, diye açıklamada bulundum. Yağmur yağarken bütün evler eğri görünür. Çünkü yağmur hep yan yan yağar. Kuşlar da saçaklara sığınmış, bu gördükleriniz kuştur. Yağmur dünyayı bu hale koyar. Bunlar da bir an önce evlerine dönmek için koşuşan insanlar, işte bu da yere düşmüş bir bayan... Bu da seyyar limoncu...
Akraba her yerde akrabaymış:)) şaşmaz
Bu insanların ninemin akrabaları oluşu hiç hoşuma gitmiyordu; anladığım kadarıyla akrabalar, birbirlerine yabancılardan daha kötü davranıyorlardı: birbirlerinin hatalarını daha iyi biliyor, birbirlerinin hakkında daha kolaylıkla ve daha iğneli dedikodu edebiliyor ve daha sık dalaşıp, dövüşüyorlardı.
Sayfa 44Kitabı yarım bıraktı
Orman, içimde büyük bir gönül ferahlığı ve huzur duygusu doğurmuştu; bütün acılarım yitiyor ve yaşamın bütün kötülüklerini unutuyordum. Bu arada duygularıma özgü bir sezgi gücü, bu gelişiyordu içimde: işitme ve görme duygularım keskinleşiyor, belleğim daha duyarlıklı oluyor ve izlenimlerimin haznesi giderek derinleşiyordu.
Yürürken düşünüyordum: eşkiya olmak, zenginleri, pintileri soymak ve hepsini yoksullara vermek hoş bir şey olurdu; herkes tok ve neşeli olsaydı, ne kıskançlık kalırdı yeryüzünde, ne de kuduz köpekler gibi birbirlerine havlayan insanlar. Sonra ninemin Tanrı'sına, Kutsal Bakire'sine kadar ulaşmak, onlara in- sanların sefil yaşantılarını bütün açıklığıyla anlatmak, birbirlerini nasıl çürümüş kumların içine gömdüklerini söylemek de herhalde çok hoş bir şey olurdu. Sonra onlara yeryüzünde, gerçekte olmaması gereken ne kadar kötü şey varsa hepsini de tek tek anlatırdım. Eğer Kutsal Bakire sözlerime inanırsa, bütün bu düzeni değiştirmem için bana yeterli akıl vermesini isterdim ondan. Daha iyi bir yaşam arayacağı için, insanlar da bana inanırdı. Ne önemi vardı küçük oluşumun; İsa benden ancak bir yaş büyükken bütün bilginler onun sözünü dinlermiş!
Sayfa 38Kitabı yarım bıraktı
- Herkes çürür mü?
- Evet. Yalnız ve yalnız ermişler çürümez...