Orman, içimde büyük bir gönül ferahlığı ve huzur duygusu doğurmuştu; bütün acılarım yitiyor ve yaşamın bütün kötülüklerini unutuyordum. Bu arada duygularıma özgü bir sezgi gücü, bu gelişiyordu içimde: işitme ve görme duygularım keskinleşiyor, belleğim daha duyarlıklı oluyor ve izlenimlerimin haznesi giderek derinleşiyordu.