Ve Elke ilk kez konuştu. Karanlık ağzını açtığında ocaktaki yalımlar esintiyle dans ederek düşen yapraklar, mavilikte süzülen kuşlar, nehrin üzerinde oluşan köpükler, ağaç kovuğundan sarkan sincap... Her şey dondu. Bütün civarda zaman durdu. Çirkin dişlerinin arasından bir yılan gibi kıvrılan dilini görünce korkudan dondu Bedir. Ta ki duvarlarda yankılanan kendi adını duyduğunda ayabildi. Sadece Bedir duydu onu, diğerleri sessizliği yaşarken."