Merhaba sevgili okur,
Otostopçunun Galaksi Rehberi serisinin dördüncü kitabı da bitti. Kitapların ismi gibi serüveni ile de ilginç bir okuma deneyimi olmaya devam ediyor. Konu ve anlatım tarzı olarak herkese hitap etmeyeceğini düşünüyorum ama espri anlayışına bayılıyorum. Hikaye bittiğinde ‘eee ne oldu şimdi’ şeklinde bir durumla kaşılaştım ama beni farklı dünyalara ve bakış açılarına kavuşturması sebebiyle severek okuduğumu söyleyebilirim.Sırf bunun için bence 7 puanı hak etti. Kaçırdığım çok fazla kelime oyunu ve ironi de olduğunu hissediyorum ama DONT PANİK! efenim.
•
Bir ülkeyi işgal etmek yerine o ülkede yaşayan herkese işgal altında olduklarını düşündürmenin daha ucuz ve daha etkili bir yöntem olduğunu öne süren bir kuram...
İnsanlar ‘sanrı’ deyince bunun açıklamak istedikleri her şeyi açıklayacağını ve sonunda anlamadıkları ne varsa her şeyin böylece ortadan kalkacağını düşünüyorlar. Sanrı yalnızca bir kelime ve hiçbir şeyi açıklamıyor.
Barışın son damlasına kadar hayrandılar, ama bir şeylerin damlalarına duyulan böylesi abartılı hayranlıklar, bazen sorun yaratan şeyin ta kendisi olur…
Her şey yolunda dedi, Arthur. Yolunda olabilmesi mümkün olabilecek her şey diye sürdürdü…
Her şeye olumlu yaklaşmak gibi bir kolaycılığa kaçmadan iyi şeyler düşünmeye çalışmak hiç de kolay bir şey değildi…
“Onca zaman,” diye inliyordu, “ah onca zaman ve üstelikte acı, onca acı ve üstelik bu acıyı çekecek onca zaman. İçlerinden sadece biri olsaydı belki dayanabilirdim. Ama beni çökerten şey ikisinin birden olmasıydı.…”
