Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları
Kemal YalçınEmanet Çeyiz Mübadele İnsanları Sözleri ve Alıntıları
Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları sözleri ve alıntılarını, Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları kitap alıntılarını, Emanet Çeyiz Mübadele İnsanları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Terk edilmek ölümün öteki adı!
Gidenlerin durumu gelenlerden farksız gölgende oturanları duyuyorsun her zaman.
Dolunayın altında soluk almadan dinledik. Vasili'nin yüzü, dinleyen lerin yüzleri ay ışığında renkten renge giriyor, herkes kendi geçmişi ni kendi dünyası içinde yaşıyordu. Evlerine gitmek üzere kalktıkların da kimisi sendeledi, kimisi uyuşan ayağının üstüne basamadı. Köyün sessizliğini, uyuyan insanların rahatını bozmamaya özen göstererek usulca evlerine yöneldiler.
Hacı Ahmet derledi, ey gidi adamlar!
Babam tarakçıydı. Bilin mi donluk tarakları? Dokuma tarakları yapardı memlekette. Camız boynuzundan yapardı. Mengeneleri vardı. Keserdi, ısıtırdı, doğrulturdu. Tarak yapardı. Ona da tarak derler. Saç tarağı, baş tarağı... Bunlardan satardı. Kışın bu işleri yapar, yazın Samsun'a giderdi. Çömlek yapardı. Çömlek o zamanlar çok para ediyordu.
Honaz'ın içtiği su o kayanın böğ ründen çıkar. Elini bir dakika tutamazsın içinde; öyle soğuktur. İçtin mi dişlerini sızlatır.
Bin bir zorlukla ev kurduk kurmadık derken 1939'da bir deprem ol du. Yaptıklarımızı yerle bir etti. Yeniden yaptık çattık. 1942’de bir daprem daha oldu. Her şeyimizi bir daha yıktı... Yıkılanı sağ kalanlarla yeniden yaptık...
İnsan yeşil çimen gibi...
"Ne demek paluçka?"
"Yağma, soygun! 'Çarpıcı' denen biri evlerdeki dikiş makinelerini pa luçka etmiş. 'Parpıcı' evlerdeki kap kaçağı paluçka etmiş. Kimi yorgan yastık, kazan kaynatma toplamış. Evlerde ne varsa, kiremidine, kapı sına, penceresine kadar paluçka edildi. Kimileri bu paluçkayla zengin oldu."
Kimbilir bu çivit mavisi odada ne yıldızlar seyredildi geceleri... Belki evin gelini yorgan yerine örttü maviyi mutlulukların üstüne... Belki o gelin bir daha mavi odalarda yatamadı...
Terk edilmek ölümün öteki adı!
Ahlı malın ne kendi yüzü gülüyor, ne de içine girenin...
Vraşno'da başladım ahlar dünyasını görmeye.
Sen geldin, seninle konuştum, iyi oldum. Bak sana söylüyorum.
Gelecek iyi seneler, kardeş olacak kurtla kuzu!
Oturuşlarında, başındaki kasketin duruşunda, bakışlarında , görünümlerinde Anadolu insanının izleri vardı.