“Ya hiçbir şey kaybedilmemiştir ya da her şey kaybedilmiştir. Sakin olabilmekle sakin olmak zorunda kalmak, aynı kapıya çıkmaz mı?”
Daha önce oyun okumamış biri olarak bu kitapla birlikte oldukça sıcak bir başlangıç yaptığımı söyleyebilirim. Kısacık ve akıcı bir kitap. Herhangi bir yolculuk esnasında kolayca bitirilebilir. Ben yatmadan önce başlamıştım ve bitirip öyle uyudum. Emilia Galotti bana hayal gibi geliyor. Herkes için farklı bir anlam ifade edip simgeleştirilebilecek bir karakter, hayal bir kadın. “Hep söylemişimdir. Doğa kadını yaratarak şaheserine ulaşmaya çalıştı. Ama çamurunu tutturamadı, çok ince kaldı. Yoksa siz her şeyde bizden daha üstünsünüz.”
Bir araştırmamda bu kitapla bağdaştırılan bazı şeyler dikkatimi çekti, bunlarla ilgili ayrıca bir çalışma yapmam gerekiyor gibi gözüküyor.
“Bir gül kırıldı, fırtına yapraklarını dökmeden önce. -Bırakın öpeyim onu, o baba elini.”
Okumak için bir şans verilmeli.
