کتاب زن زیادی که شاید مهمترین اثر در میان همه‌ی داستان‌های کوتاه آل احمد محسوب شود، سرگذشتی است دقیق از مصائب و مشکلات زنی محروم و مطلقه که با توصیفاتی واقعی و موبه‌مو همراه است. شخصیت اصلی داستان، زنی است که در خانواده‌ای فقیر بزرگ شده و از حیث مالی، ظاهری، سواد، تجربه و… فقیر و مستضعف است. زن پس از ازدواجی سراسر توام با نارضایتی و دلهره، با شوهری مذهبی‌نما و حیله‌گر، مدتی مانند موجودی اضافی و وسیله‌ای تزئینی در خانه‌ی او نگهداری می‌شود و در حالی که بسیار مستضعف و بی‌دفاع است، نیش و کنایه‌های مادرشوهر را به خاطر زشت‌رو بودن و داشتن کلاه‌گیس تحمل می‌کند.
راوی داستان زن زیادی که همان شخصیت اصلی می‌باشد، نسبت به شوهر خود به کلی احساس بیگانگی و غریبگی می‌کند و مجبور است به خاطر فقر مالی خانواده‌اش، زندگی در خانه‌ای که با آن به کلی بیگانه است را تحمل کند. پس از مدت کوتاهی، شوهر زن که خودش در محضر کار می‌کند و به قول زن «همه‌ی راه و چاه را بلد است»، در کمال خونسردی او را به خانه‌ی مادرش باز می‌گرداند. نکته‌ی شگفت‌انگیز درباره‌ی داستان، دقت نویسنده در شخصیت‌پردازی این زن است. نویسنده در این داستان هم مشکل رایج مقهور بودن یک زن را مطرح می‌کند و صحنه‌هایی تکان‌دهنده از فقر و نادانی و عقب‌ماندگی در جامعه را به تصویر می‌کشد.
