Ama eskiden bu kadar miskin değildim ben. Gece sona ermeden dualarıma başlardım; sonra nehre inerdim, su almaya; omzumda tulum, tırmanırdım keçiyolunu, ilahiler söyleyerek. Dönünce bir eğlence olurdu bana kulübeme çeki-düzen vermek. Alırdım araçlarımı; hasırlarımın düzgün, sepetlerimin hafif olmasına çalışırdım; çünkü en küçük işlerim hiç sıkıntı vermeyen birer ödev gibi geliyordu bana.