Merhabalar, yine eskilerdeyim. Lise birde okuduğum bir kitaptı. Şimdi yine şaşkınım, yasaklanmamış. Okuduğumda çok şaşırmıştım, ben biraz korkunç bir insandım sanırım, uyuşturucu bağımlısı bir arkadaşım olsa onu terk ederdim diye düşünmüştüm; insan bir yardim eder! Ama uyuşturucu söz konusu olunca epey korkmuştum. Dünya karakterini hiç sevmediğimi hatırlıyorum. Kafamda beyaz bir güvercin imgesi kalmış, neden bilmiyorum. Aşk-ı Memnu'ya benzer bir arava sahnesi ve kuş çağrışım olarak geldi. Hedefimi Boğaziçi Psikoloji yapmamda da bir etkisi olmuş olabilir... Canan Tan sanki karakter derinliğini fazla göstermiyor, olaylar daha ön planda. Ben boyle kitaplari da okumayi sevmiyor degilim. Dusuncelerim degisken, ilginizi çektiyse okuyun özellikle okuyin diyemeyeceğim sanırım ki ben bunu genelde de diyemem zaten. Bende bir yeri olmuş gibiydi bahsetmek istedim. Piraye'yi de okumuştum, o da biraz arabesk bir hikâyeydi maalesef ve Karadeniz tür rehberi tadında Karadeniz bölümü barındırıyordu. Yazarıyla zaman zaman yollarım kesişti sadece Yüreğim Seni Çok Sevdi'yi okumadım hep gördüğüm halde. Sevgiler.
Eroinle Dans
