Baş karakterimiz Eylül’ü benimsemekte çok zorlandım.
Çünkü kendisi inanılmaz şımarık ve kibirli gelmişti.
Başlarda kınadığı, ya bunu nasıl yaparsın güçlü dursana diye üsten üsten baktığı her şeyi teker teker yaptı.
Noldu Eylül?!?? Güçlü dursana(!)
Bir de kızın süper bi hayatı var. Okuduğu bölümü, okulu, onu her anlamda destekleyen ailesi ve sığ bulduğu adam akıllı arkadaşları… Yine de insan her şeye sahip olsa da yeterli gelmeyebiliyormuş sanırım.
Başlarda kıza sinir olarak okusam da sonlara doğru beni tamamen içine çeken bir roman oldu.
Ah Dünya sana öyle üzüldüm ki. Nereye gitsen ne yapsan olmadı. Şu dünyada bir yer bulamadın kendine…
