Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Ev Yorumları ve İncelemeleri
Ev yorumları ve incelemelerini, Ev kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Ev puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
910 üzerinden
Aile bağlarıyla ilgili hoş bir çizgi roman
TÜYAP'ta tatlı dilli, hoşsohbet bir tezgâhtarın iknâsıyla satın aldığım ancak fizikî olarak küçük resim defteri gibi olmasının iticiliğiyle bir türlü okuyamaya başlayamadığım bu grafik romanın beni kendine bağlayacağını tahmin bile edemezdim. Kelimenin tam anlamıyla bir şâheser.
Bir sene önce kaybettikleri babalarının yazlığını satmak üzere
La casa
Çok güzel bir çizgi roman. Mimarlık fakültesinden hocamız sırayla dolaştırarak okumamızı istemişti.
Çizimler, olay örgüsü, konu, mekanlar fevkaladeydi. Kitabın sonlarına doğru evin planını, bahçesini, odalarını kafanıza kazımış gibi oluyorsunuz. Kitapta bahsi geçen ev aslında bildiğimiz anneanne, babaannelerimizin evleri gibi sımsıcak, estetik kaygılardan çok fonksiyonuna odaklanılan evler gibi resmedilmiş. Okudukça içiniz ısınıyor adeta. Tavsiye ederim.
Hüzünlü, ama nefis bir grafik roman..
Babalarının ölümünün ardından çocukluklarını geçirdikleri evi satmaya çalışan üç kardeş..Hepsinin kendine ait bir meşguliyeti, zorunluluğu var. Artık Baba’nın özenle ektiği bahçeyi ekecek, yıkılan duvarı onaracak, portakal ağacına, incire gereken özeni gösterecek vakitleri yok.
Satmadan önce birkaç tamir için bir araya geldiklerinde evin her yerinden anılar buharlaşmaya başlıyor. En çok mutlu anlar hücum ediyor. Küçük şeyler..Bir bidonun içine su doldurup serinledikleri gün gibi..
Ve sonra, acaba satmasak mı baloncukları..Romanın sonu belirsizliğe bağlanıyor. Bilemiyoruz ne yaptıklarını. Ama geriye insanın içine işleyen, kendi çocukluğuna, kendi küçük mutluluklarına, ev-aidiyet kavramlarına dair bir dolu düşünce koşarak geliyor. İlk meyvesini veren kayısı ağacını kutlayıp “kızım benim” diye seven babamın anısı gibi bir şeyler..Kerpiç ev kokusu gibi, sobanın üstündeki çorbanın kokusuna uyanmak gibi bir şeyler..Alacağın olsun Paco Roca:(
Nefis kitap. Hem metin güzel, hem de çizimler. Yürekten tavsiye.
Babalarının ölümünün ardından baba evine ziyarete giden 3 kardeş.. Hatıraların yoğunluğu ve birlikte yemek yenilen masalar..
‘Ev’ i çok sevdim~ Yazan ve çizen Paco Arıcak bu çalışmasıyla En İyi Yabancı Eser Eisner Ödülü’nü de kazanmış. Murat Tanakol çevirisiyle ~
Usta işi bir grafik roman
İspanyol çizer Paco Roca’dan yarı-otobiyografik bir aile öyküsü. Babalarını yakın zamanda kaybetmiş olan üç kardeşin anıları, hesaplaşmaları ve yüzleşmeleri. Kitap beni ilk anda çizgilerdeki ustalık ile çekti. Paco Roca’nın ayrıntıları sade bir çizgi ile aktarma yeteneği dikkat çekici. Renklerdirmede akdenize özgü ışığın etkisi çok güzel yansıtılmış. Hikaye anlatımı da görsellik gibi son derece yalın ve akıcı. Latin sinemasında da dikkatimi çeken, hayatın içindeki sıradan konuları, hiç abartıya kaçmadan olduğu gibi anlatan üslup bu kitapta da mevcut. Sanatçı hikayedeki karakterlerin duygularını, iç dünyalarını çok yalın ve usta bir şekilde okura hissettirebilmiş. Bugüne kadar okuduğum en iyi grafik romanlardan biri. Çizeri dünyaca ünlü yapan Kırışıklıklar isimli kitabından daha çok beğendim.
Babalarının ölümü sonrasında bir araya gelip maziyi yad eden 3 kardeşin, kısa ve hoş bir hikayesi. Sanıyorum, yaşanmış bir şeylere işaret etmesinden olacak, ailenin uyumu beni daha çok esere yaklaştırdı. Okurken o evin bir parçası oldum. Hüzünlü bir huzur tasavvuratı, çünkü aile benim için huzur demek.
Çizimleriyle beraber sıcak ve aşina olmadığım bir deneyime sahip oldum. Bir sabah kahve eşliğinde okuyup bitirmelik, akılda güzel anlar bırakan kısacık bir eser. Paco Roca.
Keyifli okumalar.
Çizgi Roman Değil Grafik Roman
Bu kitaba başladığımda mubide bir film izliyor gibi başlayan bir maceraya giriştim. Hemen filmini çekmeliyim diyeceğim anlar oldu.
Zamanın akışı içinde durmayı ve düne bakmayı unutanlar için nefes almak zordur. O nefesi alabilmek için bir hiçlik, bir yokluk gerekebilir. Kitapta bu durum babanın ölümünden ziyade ölüm öncesi süreci ile başlıyor. Keyifli okumalar.