İhtiyar bir kadını ezmek insanın dikkatini daha da yoğunlaştırıyordu demek. Kendine saygınlığın artmıyordu, kötü kabuslar içinde kıvranıyordun ama, dikkatini belli bir noktada toplama yeteneğin en yüksek düzeye fırlıyordu, böyle bir olaydan sonra.
Değerim, yürürken kapladığım alanla mı ölçülüyor? Tanrım, ne kadar küçültücü bir düşünce. Yani şimdi bir bay T. koltuğunun altına bir Einstein sokup, kitap gibi onu etrafta taşısa değeri artıp önemli birisi mi olacak?