Yüceltip durduğumuz, bizi bütün yaratıkların efendisi yaptığına inandığımız aklımızın, aslında azap çekmemiz için bize sunulduğunu söylemeye cüret edebilir miyiz? Bilgisizken daha keyifli olabileceğimiz anlarda, bilgi sükunetimizi kaybetmemize yol açıyor bizi Phyrron'un domuzundan daha kötü bir duruma getiriyorsa ne işimize yarıyor ki?