Feride - Bütün Şiirleri 2
Yılmaz OdabaşıFeride - Bütün Şiirleri 2 Gönderileri
Feride - Bütün Şiirleri 2 kitaplarını, Feride - Bütün Şiirleri 2 sözleri ve alıntılarını, Feride - Bütün Şiirleri 2 yazarlarını, Feride - Bütün Şiirleri 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tüketmeden sevda ezgilerini bir ünlem olmak varken;
üç mevsim ilkyaza açılırken yeşile dolmak varken,
yerküreyi sarmaşık gibi sarmak, tek telden her tele bir akort olmak, dorukların dağlarına tutunup kalmak, meydanlarda, halaylarda diz kırıp gülmek varken; sen sar ve sor beni bırakıp gitmek varken...
Hiçbir beyaz
bembeyaz;
hiçbir yaz,
yaz
kalmıyordu!
(Bütün griler eskiden beyazdı Feride...)
Benim ömrüm hep beyaza kandı.
Hangi beyazı tutsam gri oluyor;
sonra boğulup kararıyordu...
(Ve hangi renkte olsak da,
kalarak bizi sarıp sarmalayan günlerin
asıl rengine;
rengarengine...)
Yanmaktan değil, yakmaktan 'müebbeden men' ömrümde,
bir tutam hırçın gençlikle,
yürüdüm takvimlerin amansız büyüsüne;
yüreğim uçurumlar denginde.
Yalnızdık karanlığa Feride...
(Şimdi vuruldu bu sevda da bir fısıltıya.
Çiğnenmiş bir bahçedir artık ömrümüz...)
Hayat, hep böyle düşünmek, düşmek;
“düşmek” dedim de,
düştüğüm çok oldu biliyor musun
ve düşürüp bir şeyleri düşündüğüm çok oldu…
Gecenin desenine ay dokununca,
yalnızdık.
Yük ve türkü taşıyan o ipek yollarına bir de...
Yalnızdık dağlara karşı.
Ya kentlere?
Kentler ki tükürsek içinde boğulacaktık.
Ölürsem heceler kalır düşlerimde
Ay biterse bende, ay üşürse ölmüşlüğüm kadar üşürüm ben de...
Kalınca ömrüm ölüme
Yalnız!
(Zaten yalnızdım...)
(Bilirim cesedimin üstünde bir dal kırılır, bir yaprak hışırdar yine; orda "kime ne" sin sen; alıp gidensin kendini kendinle...)
Sayfa 79
Sonra geceler boyu izimi sürdü kan düşmanlarım.
Ansızın sesimi koyacak yer bulamadım.
Ve biz seninle soğuklar gibi yoksul;
Çünkü bir ekmeğin öyküsü ilişmiş kimliğime...
Oysa iki tufandık seninle.
Yatağını arayan iki ırmak belki de.
Çoktandır dalgınlığımı düşürüyorum göğsüne;
yorgunluğumu, solgunluğumu bu dar evlere...
Ve hep bir kuytu ararken özlem tüten yüzünde;
hiçbir aşkı mevsimsiz yaşamadım
ama kaç mevsim aşksız Feride...