Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Fil Yorumları ve İncelemeleri
Fil yorumları ve incelemelerini, Fil kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Fil puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Konu itibariyle olan kasvet okumamı zorlaştırdı. Dünyanın her yerinde olan fakirlik ve fakirliğin getirdiği yıpranmış aile ilişkisi anlatılıyor. Kitabın sonundaki notta yazdığı gibi “büyükbaba” tekrar karşımıza çıktı mı, bilemiyorum.
Farklı ülkelerin edebiyat dünyasında yolculuk yapmayı severim.Bu seferki yolculuğum İtalyan edebiyatını oldu. İtalyan edebiyatının önemli eserlerinden biri olan Fil kitabını severek okudum.
Gelelim konusuna
Kitap yoksulluğun öyküsünü anlatıyor. Sadece bir üyesi çalışan ailenin geçim sıkıntısını okuyoruz. Bisiklet tamir işinde çalışan aile üyesinin kazandığı para sadece ekmek almaya yetiyordu. Aile oldukça kalabalık olup birde büyük babaları vardır. Büyük baba sadece oturup günde yarım ekmek yemektedir. Normal şartlarda sıkıntı olmayan bu durum zorluklar da çok büyük sıkıntı olmuştur.
Kitap sayfalarında ilerledikçe bir annenin feryadını ailenin diğer üyelerinin yaşadıkları çaresizliği ve büyükbabanın sessizliğini okuyoruz.
Ailenin sofrasına misafir olan bir yol işçisi ile bu ailenin hayatı bambaşka yöne gidiyor.
Kitap hem konusu hemde yazarın kalemine hayran oldum. Severek okudum tavsiye ederim.
Daha önce hiç kitabın anlatıcısının, kitabın içinde bu kadar az yer aldığını görmemiştim – aslında okumamıştım desem daha doğru olur. Karakter isimlerinin çoğunun olmadığı sadece büyükbaba, annemin kocası gibi anıldığı ya da takma isim takıldığı bir kitap. Sanki burada önemli olan isimler değilmiş gibi. Yoksul ve kalabalık bir ailenin yaşam mücadelesini anlatan, okuyup okuyacağınız en sade roman. Bu kalabalık aile bir kişinin maaşı ile zar zor geçinirken, her gün kiloca ekmek yiyen bir adama da bakmak zorundadır. Evin annesi, kendi yaşlı babasını her zaman bir FİL’e benzetiyordur. Yemek yiyişinden, oturuşuna, uyuyuşuna ya da sadece nefes alışına kadar her şeyi ile bir fil’dir yaşlı adam kızının gözünde. Yemek masalarına birden gelen misafir sayesinde tamamen değişik bir havaya bürünen bu yoksul ailenin yaşamını okuyoruz. Özellikle sonu çok güzeldi. Zaten o tarz bir son bekliyordunuz, o yüzden beni şaşırttı diyemem. Okuması zevkliydi. Bir oturuşta bitirebileceğiniz bir kitap. Üstüne başka yorum yapma gereği yok.
Kitabı okuyup bitirmeme rağmen kendime hala soruyorum küçük bir evin içinde geçen bu olaylar nasıl böyle sürükleyici olabilir diye, işte bu noktada yazar giriyor işin içine ve 'fil' diyor işte o andan itibaren herşey gizemli bir hal alıyor...
#spoiler #
Bir buçuk kilo ekmek yediği için adama söylemediğini bırakmadı ya hain kadın.
Tamam açlık her yerde açlık da ..çok içim acıdı :(
Büyükbaba kızının tanımıyla "fil" dir ..İri cüssesiyle yola düşer sabahın altısında. .Filler mezarlığına ulaşmak için ,öldüğünde cesedi yanlız kalmasın, ardında kalanlara yük olmasın diye :(
Küçücük bir vicdan hikayesi ..
Yaşamı sorgulamak için okuyunuz efendim ..
Büyüklere saygıyla. .
İlksöz:Yoksulluğun şiirselliği
İkinci Dünya Savaşı sonrası İtalyası. Yoksulluk İçinde yaşam mücadelesi veren bir aile. Anne, annenin yeni kocası, oğullar, gelinler, torunlar. Tüm aile fertleri içinde tek çalışan oğullardan biri. Onun bisikletçiden aldığı haftalıkla sadece ekmek alabilen bir aile. Bir de büyükbaba. Belki normal zamanda hiç umursanmayacak olsa da, böyle bir ortamda her boğaz bir dert olduğundan, büyükbabanın aile içindeki durumu: konuşmayan, fazla hareket etmeyen ama her seferinde yarım ekmek yiyen. Oturuşundan dolayı, ama sanki yoksulluğun çaresizliğinden dolayı, anne tarafından büyükbabaya takılan lakap 'fil'. Bu büyük ailenin, kendisi gibi büyük yoksulluklarına tanık oluyor, o 'mükellef sofra'ya oturuyoruz. Annenin isyanlarını, diğer aile fertlerinin çaresizliklerini, büyükbabanın da sessizliğini okuyoruz cümlelerde. Ne zaman ki, sokaklarındaki yol işçisi eve, sofraya konuk oluyor, bambaşka bir noktaya dönüyor her şey. Ve sonra....bildiğim ama hiç aklıma getirmediğim bir bilginin ortaya çıkışı.
Ne zamandır merak ettiğim kitabı büyük bir keyifle okudum. İlk sayfalardan evin içine dahil oldum anlatımla. Dahil olduğum evi, 'Charlie'nin Çikolata Fabrikası' filminde son bileti kapan çocuğun evi gibi, bir de şu bildik, yapbozu da olan, tüm aile fertlerinin tek bir yatakta yattığı o ev gibi hissettim. Hele o yol işçisi de gelip eve girince, içimdeki sıcaklık giderek arttı. Hele son....Okuyanlar, okuyacak olanlar, hikâyedeki ikinci fili de bulacaktır kolaylıkla. Yoksulluğun şiirsellliğini mutlaka okuyun. Sağlıcakla. Kitapla.
.
.
Sonsöz:
insan bazen sağır olmaz, sadece duymaktan bıkmış olabilir.
