Frankenstein
Mary ShelleySözler ve Alıntılar
Dünyaya ve yaşama artık eskisi gibi bakamıyorum. Eskiden, kitaplarda okuduğum ya da başkalarından duyduğum adaletsizlik ve kötülük hikâyelerine eski zamanlardan kalma masallar ya da uydurma musibetler gözüyle bakardım; en azından bize uzaktılar ve ruhumuzdan çok aklımıza sesleniyorlardı; ama şimdi felaket bizi de buldu ve insanlar bana birbirinin kanına susamış canavarlar gibi görünüyor.
Sayfa 133 - ALFAKitabı okudu
"Bu kitapların üzerimde yarattığı etkiyi anlatmak kolay değil. Onları okudukça, kafamda kimi zaman kendimden geçmeme neden olan, ama çoğunlukla beni koyu bir hüzne sürükleyen sonsuz sayıda yeni görüntü ve duygular filizlendi."
Sayfa 174 - Alfa klasikKitabı okudu
Neden şöyle hayat dolu değilim ki :'(
Günbatımının güzellikleri karşısında mutlulukla doluyor, güneşin doğuşunu ve yeni bir günün başlangıcını daha da büyük bir zevkle karşılıyordu. Bana manzaranın içerdiği bin bir değişik rengi ve gökyüzünü göstererek, "İşte bunun için yaşanır," diyordu. "Şimdi var olmanın tadına varıyorum! Fakat sen, sevgili Frankenstein, sen neden böyle umutsuz ve kederlisin?"
Sayfa 205 - ALFAKitabı okudu
Uyuruz, düşler zehrini akıtır uykuya.
Uyanırız, bir düşünce haram eder günü.
Hisseder, anlar, düşünürüz; güleriz ya da ağlarız.
Sevgili acılarımıza sarılır ya da unuturuz gamı
kederi;
Ne olsa fark etmez; çünkü dert de olsa neşe de,
Ayrılışın kapısı hep açık bekler.
Asla eş olamaz insanın dünü yarını;
Sonsuz değişimden başka bir hiçtir yaşamı!"
Sayfa 139 - ALFA - Mary Shelley'in kocası Percy Bysshe Shelley'in (1792-1822) "Mutability" (1816) şiirinin son iki kıtasıKitabı okudu
Bu hayat benim için gerçek bir eziyetti, mutluluğu sadece uykuda bulabiliyordum. Ah, güzel uyku! Sık sık, mutsuzluğum dayanılmaz hale geldiğinde kendimi uykuya bırakıyor, düşlerimde esrik bir sevince gömülüyordum.
Sayfa 261 - ALFAKitabı okudu